Zakażenia krzyżowe w gabinecie stomatologicznym
Wiedza na temat zagrożeń związanych z zakażeniami krzyżowymi w gabinecie stomatologicznym jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentom i personelowi. W praktyce stomatologicznej istnieje możliwość przeniesienia czynnika zakaźnego przez wdychanie, wchłanianie, wszczepienie, połykanie oraz kontakt bezpośredni. Specyfika leczenia stomatologicznego wymusza bliski kontakt lekarza z pacjentem: rąk ze śliną, błoną śluzową, skórą i krwią podczas zabiegu, a także konieczność pracy wieloma narzędziami i sprzętem, co stwarza wiele możliwości przenoszenia infekcji z pacjenta na pacjenta, z pacjenta na pracowników gabinetu i z personelu na pacjenta. Do najczęstszych źródeł zakażeń w gabinecie stomatologicznym zalicza się: -pacjentów będących nosicielami drobnoustrojów, np.: wirus HBV, HCV, HIV, Herpes simplex (wirus opryszczki),
-niedbale przygotowane instrumentarium,
-niedokładnie zdezynfekowane powierzchnie robocze mające kontakt z krwią, śliną, błonami śluzowymi pacjenta,
-niestarannie umyte ręce,
-instalacje wodne występujące w gabinecie, takie jak elementy unitu, ślinociągi.
W gabinecie stomatologicznym możemy mieć do czynienia z przeniesieniem: bezpośrednim zakażeń - drogą kontaktową: przez bezpośrednią styczność z chorym lub nosicielem, kontakt błony śluzowej jamy ustnej z przewodami unitu stomatologicznego np. ślinociągu oraz kontakt z końcówkami i turbinami;
pośrednim - przez zakażoną krew lub ślinę, kontakt skóry z materiałem/powierzchniami zanieczyszczonymi, przeniesienie rękoma, drogą powietrzno-kropelkową, czyli poprzez kichanie lub kasłanie na inną osobę i drogą inhalacyjną, gdy drobnoustroje pozostają w powietrzu przez dłuższy czas, poprzez wdychanie aerozoli pochodzących z turbin i dmuchawek wodno-powietrznych, których mgła może rozprzestrzeniać się nawet w promieniu 2 metrów.
Na skutek ekspozycji na krew i płyny ustrojowe może dojść do zakażenia HBV, HCV, HIV - jako najbardziej niebezpiecznych i powszechnych zakażeń krwiopochodnych. Największą zakaźnością charakteryzuje się HBV - około 30% przypadków kontaktu z zainfekowaną krwią kończy się zakażeniem. Drugim groźnym wirusem zakaźnym jest HCV - około 10% zakażeń po ekspozycji, a następnym HIV - około 0,5-1% infekcji. Wynika to z wielkości poszczególnych wirusów, a co za tym idzie - ich ilością we krwi. Poziom wiremii HBV jest liczony w milionach kopii, HCV - w setkach tysięcy, a HIV - w dziesiątkach tysięcy. Ryzyko zakażenia ponoszone przez pracowników służby zdrowia jest 10-krotnie wyższe, niż w populacji ogółem. Przeniesienie cząstek wirusa między pacjentami mogą powodować sprzęty bardzo rzadko sterylizowane (nie dla każdego pacjenta), takie jak: wiertarka turbinowa, kątnica do mikrosilnika oraz końcówka skalera.
(…)
… roku z późniejszymi zmianami Dz. U 2008 nr 234, poz.1570
WZW B
HBV posiada zewnętrzną lipoproteinową otoczkę ,wewnętrzny rdzeń białkowy otaczający genom składający się z dwuniciowego kolistego DNA z jedną nicią niekompletną na odcinku 10-50% długości nici pełnej oraz polimerazę DNA.
Na powierzchni osłonki znajduje się HBsAg (antygen powierzchniowy wirusa HBV; hepatitis B surface antigen), odpowiedzialny za silną immunogenność wirusa. Wewnętrzny rdzeń wirusa zbudowany jest z antygenu HBc (HBcAg; antygen rdzeniowy wirusa HBV; hepatitis B core antigen).
Ważnym elementem modyfikującym odpowiedź immunologiczną gospodarza jest HBeAg, nie będący częścią składową wirusa. Powstaje on podczas translacji RNA kodującego regiony HBcAg. Zostaje następnie skrócony na karboksylowym końcu łańcucha i uwolniony z komórki.
Wrażliwy na środki fizykochemiczne, zachowuje właściwości zakaźne w surowicy w temp. 30 °C przez 6 miesięcy, a w temp -20 °C przez 15 lat.
WZW C
Wirus materiał genetyczny droga zakażenia czas inkubacji nosicielstwo przewlekłe zapalenie /marskość wątroby szczepionka A RNA pokarmowa 15-49 dni NIE NIE TAK B DNA pozajelitowa 30-180 dni TAK TAK TAK C RNA pozajelitowa 15-160 dni TAK TAK NIE D RNA pozajelitowa koinfekcja…
… B 21-140 dni TAK TAK TAK z B E RNA pokarmowa 15-65 dni NIE NIE NIE G w 1995 r RNA pozajelitowa ? towarzyszy B lub C TAK NIE HIV to skrót, a pełną nazwą jest „Wirus zespołu nabytego braku odporności”. Jest to wirus z rodziny lentiwirusów, który atakuje limfocyty T-pomocnicze. Aktualnie istnieją dwa rodzaje tego wirusa - HIV-1 i HIV-2, który to wolniej ewoluuje. Posiadanie wirusa HIV może, ale wcale…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)