ZAGROŻENIE KARĄ Typizacja przestępstw Typizacja to formułowanie ustawowych typów przestępstw, które musza być opisane. W wyniku typizacji uzyskujemy ogólne schematy zachowania zabronionego. Ustawowy schemat zachowania, któremu odpowiadają konkretne przypadki. Subsumcja czyli podciąganie, dopasowywanie zachowania pod ustawowy obraz typu przestępstwa. Dokonujemy kwalifikację prawną czynu z typem przestępstwa. Opis typu przestępstw odbywa się przez dopasowanie cech charakterystycznych dla danego typu (znamiona przestępstwa). W polskim k.k. nie ma nazw typów przestępstw, są tylko artykuły. Nazwy typów są z języka prawniczego a nie z ustawowego. Dzięki typizacji ustala się pole dla penalizacji, ustala się granice działań prawa karnego. Funkcja gwarancyjna typizacji - nie ma odpowiedzialności karnej poza typami przestępstw. Ze względu na ich ciężar społeczny i przewidziane kary art. 7 KK dzieli przestępstwa na: Zbrodnie -są to czyny zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat lub karą surowszą (art. 7 § 2 KK), zbrodnią jest morderstwo (art. 148 § 2 KK), rozbój z użyciem broni lub innego niebezpiecznego przedmiotu (art. 280 § 2 KK), fałszowanie pieniędzy (art. 310 § 1 KK) Występki - są czyny zagrożone karą (ustawa ma tu na myśli górną granicę zagrożenia) przekraczającą 1 miesiąc pozbawienia wolności, 1 miesiąc ograniczenia wolności lub grzywny powyżej 30 stawek dziennych (art. 7 § 3 KK) Wykroczenia - czyny, przy których górne zagrożenie karą nie przekracza granic o których mowa wyżej. Wykroczenia są czynami karalnymi, ale nie są przestępstwami. Zbrodnie można popełnić umyślnie, występki także nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)