To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zagraniczna polityka kulturalna RP
Kultura jest istotnym obszarem w zakresie polityki zagranicznej państwa. Urasta do rangi „trzeciego filaru” w polityce zagranicznej Polski. Służy przede wszystkim promowaniu kraju. Promocja kultury tworzy pole do otwartego dialogu o Polsce współczesnej, o jej historii, popularyzuje wiedzę o państwie, wpływa na jego wizerunek i dzięki temu służy obalaniu stereotypów.
Dyplomacja kulturalna traktowana jako element kompatybilny z dyplomacją publiczną. Jest stosunkowo nowym pojęciem, ma ona jednak wielu entuzjastów. Według definicji jest ona elementem dyplomacji publicznej, która ma za zadanie promowanie wymiany informacji, sztuki i innych aspektów kultury między różnymi narodami. Jej zwolennicy uważają, że dzięki promocji kultury oraz pewnych wartości i idei, które ona za sobą niesie możemy lepiej zrozumieć innych i otaczających nas świat. W latach 90. toczyła się w Polsce dyskusja dotycząca modelu promowania kultury polskiej za granicą(obecnie już raczej jest zgoda między nimi):
1). Stanowiska adwersarzy: potencjał kultury polskiej i jej atrakcyjność jako czynnik zapewniających naszą obecność w międzynarodowej wymianie kulturalnej.
2). Kultura nie powinna być sprowadzana do roli instrumentu polityki zagranicznej, a promocja interesów Polski będzie zależała od rosnącego PKB, napływu inwestycji zagranicznych i klasycznej dyplomacji.
Kształtujący się w ostatnich latach model promocji i dyplomacji kulturalnej Polski ma 4 cechy:
promocja kulturalna stanowi istotny element wiedzy o państwie za granicą, gdyż ani oferta turystyczna, ani marki przemysłowe nie stworzyły porównywalnej alternatywy(to się powoli zmienia, np. w kontekście euro2012, polskiej prezydencji trochę zrobiono. Jeśli chodzi o przemysł niby nie mamy znanej marki, ale Solaris jest producentem autobusów dla Europy)
nie dąży się w promocji do unifikacji aparatu realizującego promocję polityczną, kulturalną, gospodarczą i turystyczną, ale do stopniowej koordynacji działalności różnych podmiotów(nie próbuje się tego scentralizować, poddać kontroli, jest ta swoboda)
swoboda placówek w definiowaniu metod, jakimi należy promować Polskę i jej kulturę(np. Ambasador francuski Orłowski - oskarżany jest, że promuje bardziej siebie nie państwo. Swoboda, bo do każdego inaczej się dociera, np. do Japończyków przemawia wszystko związane z Chopinem, lubią to)
nie tylko Instytuty Polskie, ale też ambasady i konsulaty generalne biorą udział w tej dyplomacji
Celem bezpośrednim zagranicznej polityki kulturalnej Polski jest kreowanie współczesnego obrazu kultury polskiej, reagowanie na oczekiwania i potrzeby jej odbiorców, pobudzanie ich zainteresowań oraz ułatwianie dostępu do polskiego dziedzictwa kulturowego, a także uczestniczenie w życiu kulturalnym III Rzeczypospolitej.
(…)
… za granicą. Podmiotami realizującymi międzynarodową współpracę kulturalną są: Ministerstwo Spraw Zagranicznych(nie tylko Instytuty Polskie, ale także ambasady i konsulaty generalne)
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w pewnych wymiarach Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Komitet Badań Naukowych W roku 2000 został powołany przez Ministra Kultury…
… więc było szerzenie wiedzy o Polsce w państwach UE(zbudowanie przychylności dla członkostwa). Oczywiście bardzo ważnym kierunkiem jest również Europa Środkowa i Wschodnia(zachowanie pozycji i roli kultury polskiej, która osłabła po upadku systemu dwubiegunowego. Polska przestała być łącznikiem państw Europy Wschodniej z kulturą Zachodu). Ważnym obszarem działań są również Stany Zjednoczone(docieranie do środowisk…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)