Zagraniczna polityka gospodarcza - rodzaje i instrumenty

Nasza ocena:

5
Pobrań: 413
Wyświetleń: 1316
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Zagraniczna polityka gospodarcza - rodzaje i instrumenty - strona 1 Zagraniczna polityka gospodarcza - rodzaje i instrumenty - strona 2 Zagraniczna polityka gospodarcza - rodzaje i instrumenty - strona 3

Fragment notatki:

Zagraniczna polityka gospodarcza - rodzaje i instrumenty.
Zagraniczna polityka gospodarcza to oddziaływanie państwa na stosunki wymiany gospodarczej z zagranicą. Jest to zatem polityka skierowana na regulację przepływu między danymi państwami towarów, usług, kapitału finansowego i ludzkiego. Polityka zagraniczna państwa z reguły nie ogranicza się jednak tylko do spraw czysto gospodarczych. Może ona bowiem polegać także na kształtowaniu określonych stosunków politycznych z różnymi państwami, dbaniu o bezpieczeństwo własnego państwa poprzez udział w różnego rodzaju organizacjach międzynarodowych, kształtowaniu wizerunku państwa w świecie itp.
W praktyce zagranicznej polityki gospodarczej mogą być stosowane różne instrumenty, które można dzielić na:
a) bezpośrednie - wszelkie bariery utrudniające lub wykluczające dopływ do gospodarki wspomnianych wyżej czynników, bądź także ich odpływ (cła przywozowe i wywozowe, różnego rodzaju podatki i opłaty graniczne, kontyngenty, koncesje i licencje, wizy wjazdowe, ograniczenia wyjazdowe itd.),
b) pośrednie - sterowanie kursem walutowym.
Rodzaje zagranicznej polityki gospodarczej: (Włudyka)
a) polityka protekcyjna - ma na celu ochronę rynku wewn. i rodzimych przedsiębiorstw przed zagraniczną konkurencją. Poprzez regulacje administracyjne państwo przeciwdziała napływowi konkurencyjnych zagranicznych towarów, siły roboczej i kapitału, ochraniając krajową produkcję i rynek pracy. Natomiast poprzez aktywne wspieranie eksportu, państwo stwarza korzystne warunki przedsiębiorstwom krajowym do ekspansji na zagraniczne rynki. Celem polityki protekcjonistycznej jest zapewnienie jak największych jednostronnych korzyści z ekonomicznej wymiany handlowej.
W swojej skrajnej postaci protekcjonizm przybiera postać polityki autarkii (samowystarczalność gospodarcza kraju + ograniczenie stosunków handlowych z zagranicą do minimum). Jest często pochodną niedemokratycznego systemu politycznego (Kuba, Korea Północna) , prowadzi z reguły do długotrwałego kryzysu gospodarczego.
Protekcjonizm ekonomiczny występuje jednak w wielu państwach demokratycznych, których gospodarka oparta jest na zasadach rynkowych. Uzasadnieniem wprowadzenia ograniczeń w międzynarodowej wymianie handlowej może być : polepszenie bilansu płatniczego i zapobieżenie odpływowi dewiz za granicę, zapewnienie ochrony nowym gałęziom krajowego przemysłu, poprawa warunków wymiany w obrocie handlowym, zapewnienie budżetowi dodatkowych dochodów z tytułu pobierania ceł.
b) polityka wolnego handlu - obejmuje działania państwa mające na celu zniesienie ograniczeń dla międzynarodowej wymiany towarów, usług i przepływu czynników produkcji. Są to m.in. : likwidacja barier celnych i administracyjnych, rezygnacja ze stosowania subwencji eksportowych ułatwiająca krajowym przedsiębiorstwom ekspansję na obce rynki.

(…)

… na obszarze stowarzyszonych państw wszelkich ograniczeń w ruchu towarów i usług, kapitału i siły roboczej.
Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu (EFTA) - Organizację EFTA utworzyły natomiast w 1960 r. niektóre państwa europejskie, które nie należały wówczas do EWG. Były to: Austria, Dania, Norwegia, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja i Wielka Brytania. Powstanie tego stowarzyszenia było w owym czasie…
… na dążeniach różnych państw do integracji :
Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS) - została powołana na mocy porozumienia zawartego w 1951 r. przez sześć państw europejskich: Belgię, Francję, Holandię, Luksemburg, NRF i Włochy. Porozumienie to weszło w życie od 1952 r. Jego celem było preferencyjne tiakto wanie produktów przemysłu hutniczego i węglowego państw członkowskich po przez stworzenie wspólnego…
… narodowych wspólną walutą obowiązującą na obszarze UE. Konieczna była zmiana systemu bankowego, polegająca m.in. na pozbawieniu autonomii banków centralnych poszczególnych państw (Europejski Bank Centralny).
Praktyka polityki gospodarczej niektórych państw członkowskich UE pokazuje także, że działania integracyjne mają czasem bardziej deklaratywny charakter niż ich rzeczywiste efekty. Obserwować…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz