HERMENEUTYKA: interpretacja, rozumienie zjawisk społecznych przez ujawnianie znaczeń, jakie wiążą z nimi działający ludzie, a także jakie ze zjawiskami tego typu wiąże właściwa im kultura. IDEALNA SYTUACJA KOMUNIKACYJNA: możliwość prowadzenia dyskusji między równymi partnerami w warunkach pełnej swobody wypowiedzi, w sytuacji pozbawionej jakichkolwiek nacisków i ograniczeń niemerytorycznych. INSTYTUGONALIZACIA SOCJOLOGII: uznanie socjologii za dyscyplinę nauki przez utworzenie katedr czy wydziałów uniwersyteckich, instytutów badawczych, periodyków socjologicznych, stowarzyszeń i organizacji socjologów, a także utworzenie stanowisk zawodowych dla socjologów‐praktyków w przemyśle, administracji, wojsku itp. KONTEKSTY SPOŁECZNE: wyróżnialne ze względu na cel, specyfikę działań, swoisty styl postępowania itp. dziedziny aktywności życiowej ludzi, w których toczy się życie społeczne (np. rodzinny, zawodowy, edukacyjny, religijny). NATURALIZM: pogląd o zasadniczej identyczności świata przyrody i rzeczywistości społecznej. NIEZAMIERZONE EFEKTY DZIAŁAŃ LUDZKICH: typowa sytuacja w życiu społecznym, kiedy pojawiają się zjawiska odmienne od intencji ludzi działających, albo takie, których nie da się odnieść do działań konkretnych ludzi, są bowiem „wypadkowąʺ anonimowych działań masowych, gdzie każdy uczestnik zmierzał do własnych, prywatnych celów, nie biorąc takich zbiorczych konsekwencji w ogóle pod uwagę. POZYTYWIZM: pogląd o potrzebie naśladowania w naukach o społeczeństwie wypracowanych wcześniej badawczych wzorców nauk przyrodniczych. PROGNOZY SAMOREALIZUJĄCE SIĘ l SAMODESTRUKCYJNE: fakt, że przewidywania przyszłych stanów społecznych mogą wywołać reakcje masowe prowadzące do spełnienia się prognoz fałszywych (gdy ludzie biorą je „na serioʺ pod uwagę i opierają na nich swoje decyzje) albo do niespełnienia się prognoz prawdziwych (gdy ludzie w obawie przed zrealizowaniem się przewidywań podejmują w porę działania obronne). REFLEKSYJNOŚć fakt, że wiedza i dokonywane przez ludzi interpretacje na temat własnych działań, działań innych czy sytuacji społecznych, w których są uwikłani, w istotny sposób wpływa na ich decyzje, sposób postępowania, a przez to na kształt społeczeństwa, w którym żyją. SYMETRIA WYJAŚNIANIA I PRZEWIDYWANIA: przekonanie, że dysponując adekwatnym wyjaśnieniem zjawisk, można na drodze czysto logicznej, dedukcyjnej, wyprowadzić prognozy na temat ich przyszłego przebiegu. WSPÓŁCZYNNIK HUMANISTYCZNY: związek każdego faktu społecznego z działaniami i doświadczeniami życiowymi jakichś konkretnych ludzi i wynikająca stąd konieczność badania takich faktów z ich szczególnej perspektywy, stawiania się przez badacza w położeniu owych ludzi. WYOBRAŹNIA SOCJOLOGICZNA: umiejętność wiązania wszystkiego, co dzieje się w społeczeństwie, z warunkami strukturalnymi, kulturalnymi i historycznymi oraz podmiotowymi działaniami ludzi.
(…)
…: poczucie wspólnoty oparte na podobieństwie ról, funkcji, sytuacji życiowej, wykonywanego zawodu. SOLIDARNOŚĆ ŚRODOWISKOWA: więź społeczna, poczucie tożsamości zbiorowej typu „myʺ, pomiędzy ludźmi o podobnej pozycji społecznej, zwłaszcza zawodowej. SPOŁECZEŃSTWO ORGANIZACJI: jedno z określeń społeczeństwa nowoczesnego, wskazujące na wielką mnogość organizacji, do których należy każdy członek społeczeństwa…
… i niezadowolenia wśród mas społecznych. NOWE RUCHY SPOŁECZNE: ruchy o szerokim, heterogenicznym składzie uczestników, walczące o realizację uniwersalnych, postmaterialistycznych wartości: harmonii z przyrodą, ochrony środowiska, pokoju, emancypacji kobiet, zapewnienia praw mniejszości i grup eksploatowanych, obrony życia poczętego itp. PLURALISTYCZNA IGNORANCJA: nieświadomość poglądów i postaw innych członków…
… własnej społeczności lub nawet o szczególnej wartości własnej kultury i jej przewadze nad innymi. FAKTY SPOŁECZNE: treści świadomościowe i normatywne, które obiektywizują się w zbiorowości i wywierają ograniczający i przymuszający wpływ na jej członków. IMPERIALIZM KULTUROWY: narzucanie kultury dominującej w skali regionalnej, kontynentalnej czy globalnej. KOMPLEKS KULTUROWY: powiązany zbiór elementów…
… życia. KONFLIKT POKOLEŃ: odmiana konfliktu kulturowego nasilająca się w okresach szybkich zmian kulturowych, gdy pokolenie młodsze internalizuje nowe wzory kulturowe odmienne od wzorów typowych dla pokolenia starszego. KONTAKT KULTUROWY: nawiązanie interakcji i stosunków społecznych przez zbiorowości żyjące w obrębie odmiennych kultur. KONTRKULTURA: sposób życia świadomie i celowo przeciwstawiany…
… w stosunku do dewiantów i przestępców. RESOCJALIZACJA: eliminacja głęboko zinternalizowanych wzorów kulturowych i wpojenie wzorów przeciwstawnych. RYTUAŁY PRZEJŚCIA: zbiorowe ceremonie, często o charakterze sakralnym, symbolizujące koniec jednej fazy życia i początek następnej. SANKCJE FORMALNE: kary wymierzane w szczegółowo przepisanym trybie, w określonym precyzyjnie wymiarze, przez specjalnie…
… lub uniemożliwienie skutecznego działania. MODEL MOBILIZACJI ZASOBÓW: przekonanie, że ruch społeczny jest efektem manipulator‐skich zabiegów działaczy czy ideologów, którzy propagują ideologię kontestacji i mobilizują bierne skądinąd i nieświadome masy społeczne do działań zbiorowych. MODEL WULKANICZNY RUCHU SPOŁECZNEGO: przekonanie, że ruch społeczny wybucha oddolnie, na skutek nagromadzenia napięcia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)