To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
MODELE ORGANIZACJI KOLPORTAŻU. Kolportaż - 1. rozprowadzanie, rozpowszechnianie, rozprzedawanie książek, pism, wydawnictw wśród odbiorców, prenumeratorów.
2. systematyczne rozprowadzanie dzienników, czasopism za pomocą prenumeraty lub sprzedaży egzemplarzowej.
3. (wg Słownika wyrazów obcych PWN) rozpowszechnianie czasopism, książek itp. Za pomocą prenumeraty, sprzedaży lub bezpłatnego rozdawnictwa.
Często używa się terminu dystrybucja jako równoznacznego z kolportażem. Nie są to synonimy, gdyż dystrybucja wiąże się ze sprzedażą, a kolportowane są również pisma bezpłatne.
RÓŻNE MODELE KOLPORTAŻU FUNKCJONUJĄCE W EUROPIE: system oparty na regulacjach państwa
system oparty na porozumieniach głównych kolporterów
system oparty na regułach rynkowych
Ad. 1. W państwach wolnorynkowych można spotkać pewien interwencjonizm państwa w kolportaż- jest to na ogół koncesjonowanie działalności kolportażowej i może dotyczyć zarówno hurtowników, jak i detalistów.
Taki system funkcjonuje m. in. we: Francji, Włoszech, Szwajcarii, krajach Beneluksu. Cechy:
ograniczenie warunków wolnej konkurencji i promowanie upowszechnieniowej funkcji kolportażu
w konsekwencji kolporterzy uzyskują silną i niezagrożoną pozycję,
ale z drugiej strony muszą godzić się na pewne ograniczenia działalności gospodarczej
system ten likwiduje niezdrową konkurencję między kolporterami
ale z drugiej strony kolporter nie może odmówić żadnemu tytułowi dystrybucji- jeśli tak się stanie grozi jej odebranie koncesji.
We Francji system ten powstał w 1947 roku. Obecnie 49% udziałów w rynku ma firma Hachette, reszta to małe firmy. Kolporterzy francuscy szukają możliwości działalności gospodarczej w innych krajach- m. in. a Hiszpanii, ale także w Polsce. System dystrybucji prasy we Francji jest na tyle scentralizowany, że przewiduje regulacje dla detalistów (nie mogą oni pobrać więcej niż 15-23% marży na tytule).
Ad.2. Ten system obowiązuje w Niemczech i Skandynawii. Niemcy - podział rynku dokonany przez głównych kolporterów. Obowiązek dostarczania wszystkich produktów prasowych, niezależnie od preferencji politycznych został już sformułowany w konstytucji RFN. Prasa niemiecka w 55% rozchodzi się w prenumeracie. Prasa lokalna- wydawcy sami dystrybuują za pomocą poczty (wysyłają w prenumeracie). Zwroty wynoszą zaledwie 2% (dla porównania w Polsce ok. 20%), a w sprzedaży egzemplarzowej- 10%. Prenumerata własna wydawnictwa głównie przez własną sieć roznosicieli to podstawowa forma kolportażu dla dzienników lokalnych i regionalnych w Niemczech.
Tutaj wyeliminowana jest ingerencja państwa, a jednocześnie system jest pewniejszy niż III, oparty całkowicie na prawach wolnego rynku. Jest przejrzysty, efektowny, nie nakłada obciążeń na wydawców, utrzymane są zdrowe stosunki między wydawcami a kolporterami.
(…)
…). Kryteria oceny: od politycznych, po subiektywne. Były też przypadki spółdzielni, które nie spełniały kryteriów, a dostały tytuły (np. „Tygodnik Piotrkowski”, „Kurier szczeciński”). Trudno było rozstrzygnąć spór, gdy w danej redakcji tworzyły się dwie konkurencyjne spółdzielnie- np. „Trybuna Śląska”. „Ekspress wieczorny”- przypadek, gdzie o tytuł spółdzielnia dziennikarska rywalizowała z podmiotem…
… Antymonopolowego. „Dziennik Polski” sprzedany za 8 miliardów (a oferta 36 miliardów). „Gazeta Poznańska” sprzedana za miliard mniej niż w ofercie. „Przyjaciółka” za 8 miliardów. Jednym z głównych celów KL było budowanie nowego, pluralistycznego ładu politycznego. Odzwierciedlać rzeczywisty układ władz, ale jednocześnie gwarantować równowagę w dostępie do informacji (bezpośrednia sprzedaż tytułów konkretnym…
…, że spółdzielnia ma środki na wydawanie. KL przekazywała tytuł wraz z majątkiem redakcji (grunty, nieruchomości, sprzęt). W przypadku przekazania „Gazety Współczesnej” było inaczej: redakcja w początku lat 90tych miała możliwość przejęcia tytułu- mieli bazę ekonomiczną, uzyskali większość dziennikarzy, ale mimo wszystko „Gazeta Współczesna” nie została przekazana spółdzielni, bo istniało ryzyko pozostania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)