Z adania ontologii Etymologicznie wywodzi się termin ontologia od greckiego wyrazu ov (on), tj. od imiesłowu czasu teraźniejsz e go czasownika (ejnaj), który znaczy tyle , co być. Dosłownie więc ov znaczy tyle co będący; imiesłów ov, poprzedzony rodzajnikiem (to ov, to on) nabiera zn a czenia rzeczownikowego: to, co jest, a więc cokolwiek. Etymologicznie ontologia to nauka o tym, co jest, czyli nauka, której twierdzenia odnoszą się do czegokolwiek. Zgodnie z tą et y mologią miałaby ontologia być nauką najogólniejszą, której twierdzenia mają zastosowanie do wszystkiego, co jest. W taki właśnie sposób charakteryzował Arystoteles zadania swej pierwszej filozofii, a więc tej dyscypliny filozoficznej, którą później nazwano metafizyką. Często też terminu ontologia używa się zamiennie z wyrazem metafizyka, traktując oba te wyrazy jako synonimy. P od wpływem fenomenologów, przyjmuje się rozumienie terminu ontologia przypis u jące jej inny zakres niż terminowi metafizyka. Fenomenologowie nazywają ontologia wszelkie tzw. dociekania istoty rzeczy, którą ma się poznawać za pomocą owego wglądu w istotę ( W e sensschau ). Dociekając istoty czegoś, na przykład istoty rzeczy w ogóle, istoty ciała, istoty c e chy, istoty stosunku itd., staram się odpowiedzieć na t a kie pytania: co to jest rzecz?, co to jest ciało?, co to jest cecha?, co to jest stosunek? itd. Odpowiedziami na pytania tego rodzaju są definicje terminów rzecz, ciało, cecha, stosunek, kt ó re będą miały następującą na przykład budowę: ciało jest to to a to . Definicje te nie są traktowane jako dowolne ustal e nia sposobu posługiwania się definiowanymi wyrazami, ale zakładają, że wyrazy te mają już w naszej mowie określone znaczenie, definicje te zaś roszczą sobie pretensje do tego, by być zdaniami prawdziwymi przy tych określonych już z góry znaczeniach def i niowanych wyrazów . Definicje tego rodzaju nazywa się definicjami rzeczowymi . Otóż, zarzucając terminologię fenomenologów, będziemy mogli określić zadania ontologii jako dążenie do definicji rzeczowych pewnych terminów, opartych na wniknięciu w zn a czenie przysługujące tym terminom w języku, z którego je czerpiemy . Czerpie zaś o n tologia owe terminy przeważnie z języka technicznego, w którym prowadziło się lub prow a dzi dociekania filozoficzne, a ponadto po części z mowy p o tocznej. Zadania ontologii nie wyczerpują się w podawaniu definicji rzeczowych owych term i nów. Niekiedy, nie docierając do takich definicji, zadowala się ontologia wygłaszaniem pe w nych twierdzeń, do których dochodzi przez samo wgłębienie się w znaczenie odnośnych terminów, czyli przez analizę pojęć stanowiących owe znaczenia. Z uwagi na to, że pojęcia te mają charakter zazwyczaj bardzo ogólny (np. pojęcie rzeczy, pojęcie cechy, pojęcie stosunku itp.), twierdzenia, do których ontologia dochodzi przez analizę tych pojęć, mają również ba
(…)
…
Zadania ontologii
Etymologicznie wywodzi się termin ontologia od greckiego wyrazu ov (on), tj. od imiesłowu czasu teraźniejszego czasownika (ejnaj), który znaczy tyle, co być. Dosłownie więc ov znaczy tyle co będący; imiesłów ov, poprzedzony rodzajnikiem (to ov, to on) nabiera znaczenia rzeczownikowego: to, co jest, a więc cokolwiek. Etymologicznie ontologia to nauka o tym, co jest, czyli nauka, której twierdzenia odnoszą się do czegokolwiek. Zgodnie z tą etymologią miałaby ontologia być nauką najogólniejszą, której twierdzenia mają zastosowanie do wszystkiego, co jest. W taki właśnie sposób charakteryzował Arystoteles zadania swej pierwszej filozofii, a więc tej dyscypliny filozoficznej, którą później nazwano metafizyką. Często też terminu ontologia używa się zamiennie z wyrazem metafizyka, traktując…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)