Ajdukiewicza z przedmiotu. Notatka ma objętość 12 stron w formacie doc.
Niniejsza notatka rozpoczyna się krótkim opisem postaci wybitnego polskiego filozofa Kazimierza Ajdukiewicza. Ponadto w dokumencie możemy znaleźć takie zagadnienia jak: radykalny konwencjonalizm, dyrektywna koncepcja znaczenia, aparatura pojęciowa, teoria poznania, epistemologia. Kolejny większy temat stanowi zagadnienie prawdy i jej klasyczna definicja prawdy oraz nieklasyczne definicje prawdy: koheracyjna teoria prawdy, konsensualna koncepcja prawdy, oczywistość prawdy, pragmatyczna koncepcja prawdy. Kolejny większy dział w pracy tworzą zagadnienia źródła poznania w tym takie stanowiska jak: natywizm, empiryzm, operacjonalizm, aprioryzm, konwencjonalizm, fenomenologia, racjonalizm, irracjonalizm i antyirracjonalizm. Następnie omówiono zagadnienie granic poznania, w tym takie pojęcia jak: transcendencja, przedmiot transcendentny, przedmiot transcendentalny, epistemologiczny idealizm transcendentny i immanentny, epistemologiczny realizm transcendentalny, pozytywizm oraz neopozytywizm. Oprócz tego w notatce znajduje się też dział dotyczący stosunku teorii poznania do innych nauk filozoficznych. Ponadto w treści pracy można spotkać się również z takimi zagadnieniami jak: metafizyka, ontologia, uniwersalia, idee platońskie, konceptualizm, idealizm metafizyczny, zagadnienie duszy i ciała, dualizm i monizm.
Praca zaliczeniowa z Filozofii z elementami logiki
Zdrowie publiczne
Studia niestacjonarne Semestr I Rok I
Ilona Dąbrowska
Kazimierz Ajdukiewicz-„Zagadnienia i kierunki filozofii”
Kazimierz Ajdukiewicz (1890-1963r) - polski filozof i logik, reprezentant szkoły lwowsko-warszawskiej, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza i Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności. Zajmował się epistemologią, semiotyką i ogólną metodologią nauk.
Przez wszystkie okresy rozwoju jego myśli bliski był mu antyirracjonalizm i empiryzm, przy czym początkowo bliski był mu pozytywizm. Większość klasycznych pytań filozoficznych była dla niego pozorna i miała swoje źródło w nadużyciu języka, naruszaniu wymogów komunikowalności i sprawdzalności. Ajdukiewicz lubił tendencje a nie akceptował wersji radykalnej. Chciał przełożyć filozofię w taki sposób, aby była zrozumiała dla osób nie będących filozofami. W ten sposób autor przedstawia następujące problemy, pojęcia i kierunki filozoficzne.
W swoich „Zagadnieniach i kierunkach filozofii” wnikliwie opisuje autor język jako narzędzie poznania. Głównym zagadnienie jakie badał to w jakim stopniu poznanie świata zależy od aparatury pojęciowej . W tej kwestii doszedł do stanowisk, które nazwał radykalnym konwencjonalizmem. Zwraca Ajdukiewicz uwagę na fakt, że od sposobu w jaki się rozumie wyrazy ( znaczenie) zależy sposób posługiwania się nimi. Badał także role języka w konstruowaniu świata i stwierdził, że akceptacja lub odrzucenie zdań zależy m.in. od znaczenia wyrażeń użytych do ich sformułowania. Znaczenie współ determinuje sposób posługiwania się nimi, to z właściwego danemu językowi sposobu używania wyrażeń można wnosić o ich znaczenie w tym języku. Np. Jeśli kwadrat jest równy prostokątowi, to odrzucenie przez kogoś zdania-„Boki kwadratu są sobie równe” świadczyło by o tym, że przypisuje on słowom użytym w zdaniu inne znaczenie niż przysługuje im w języku polskim. Powyższe zdanie jest prawdziwe ze względu na sens użytych w nim słów. Jest to przykład reguły bezw
(…)
…. Ogłosił on tez mocniejsza niż klasyczny konwencjonalizm Poincare. Teoria poznania. Inaczej jest ona nazywana epistemologią. episteme - „wiedza; umiejętność, zrozumienie”; Na poznanie składają się akty poznawcze jak i rezultaty poznawcze. Akty poznawcze to czynności psychologiczne takie jak postrzeganie, przypominanie, sądzenie rozważanie, rozumowanie, wnioskowanie. Rezultaty poznawcze to twierdzenia…
… substancji. Zalicza się do tej grupy poglądów materializm, spirytualizm i teorię identyczności.
Materializm- głosi, że istnieją tylko substancje materialne. Czyli ciała są substancjami, a substancje duchowe są urojeniami.
Materializm mechanistyczny- zaprzecza istnieniu substancji duchowych, ale nawet uważa procesy psychiczne za procesy fizyczne. Utożsamia je z procesami fizjologicznymi rozwijającymi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)