To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kształtowanie się zachodnioeuropejskich systemów partyjnych Podział socjopolityczny (clevage) – próba operacjonalizacji • charakter, ilość i hierarchia dominujących w poszczególnych społecznościach konfliktów społecznych (podziałów socjopolitycznych) wpłynęły na ukształtowanie się takiej a nie innej struktury zachodnioeuropejskich systemów partyjnych • podział socjopolityczny - rodzaj uświadomionego podziału społecznego, który w sposób trwały różnicuje uczestników życia politycznego i wpływa na ich działania Podziały i konflikty społeczne a podziały polityczne • określony antagonizm zyskuje znaczenie polityczne dopiero wtedy, gdy determinuje zachowania polityczne w dłuższym przedziale czasowym, co prowadzi do wytworzenia się względnie trwałej struktury rywalizacji politycznej, przebiegającej wzdłuż jednej lub kilku osi konfliktu • wyróżnienie istniejących w zbiorowości grup społecznych oraz cech je różniących, będących źródłem antagonizmów nie świadczy jeszcze o tym, że kwestie te stają się podziałami socjopolitycznymi – dzieje się tak dopiero wtedy, gdy członkowie grup są świadomi swojej odrębności i podejmują działania zmierzające do realizacji interesów grupowych, składających się na grupową tożsamość • z chwilą pojawienia się struktury organizacyjnej (ruch/partia polityczna) będącej instrumentem wpływania i kształtowania polityki państwa zakończony zostaje proces polityzacji konfliktu społecznego • jedynie nieliczne antagonizmy społeczne ulegają polityzacji Parsonowski paradygmat wymian w społeczeństwie* Dwa wymiary podziałów: terytorialno-kulturowy i funkcjonalny Podziały wewnątrz czworokąta I (podsystem integracyjny, sfera publiczna, społeczności i stowarzyszenia) można uporządkować w podwójnej dychotomii: Linia l-g reprezentuje terytorialny wymiar krajowej struktury podziałów; linia a-i – wymiar funkcjonalny . l – ściśle lokalne opozycje wobec dominujących elit klasowych i ich biurokracji; typowe dla regionów peryferyjnych, mniejszości g – konflikty dotyczące sterowania, organizacji, celów i wyborów politycznych w systemie jako całości (walki między elitami) a – konflikt dotyczące reguł dystrybucji środków, produktów i korzyści w sferze gospodarczej (producenci vs. nabywcy, robotnicy vs. pracodawcy, kredytodawcy vs. kredytobiorcy, dzierżawcy vs. właściciele) – rozwiązywanie konfliktów na drodze racjonalnych przetargów oraz ustalenia ogólnie obowiązujących reguł dystrybucji i – opozycje „przyjaciel – wróg” typowe dla zwartych ruchów religijnych i ideologicznych; konflikt dotyczy moralności,
(…)
…, gdzie Kościół był
bardziej niezależny od państwa)
• ruchy prokościelne dążą do odizolowania swoich zwolenników poprzez wytworzenie odrębnych struktur
organizacyjnych (trochę na wzór ruchu robotniczego – stowarzyszenia, związki zawodowe, wydawnictwa,
szkoły, organizacje młodzieżowe i sportowe, czasopisma, a nawet stacje radiowe i telewizyjne) –
zinstytucjonalizowana segmentacja miała zapewnić ruchom prokościelnym maksimum lojalności i
ograniczyć wpływy innych środowisk na zwolenników tych właśnie ruchów
• powstają partie wyznaniowe, z czasem przekształcające się w ruchy masowe (upowszechnienie się prawa
wyborczego); partie zyskują poparcie osób wierzących oraz należących do klasy robotniczej
•
Rewolucja przemysłowa:
• ma swój początek w Wielkiej Brytanii
c) przemysł vs. ziemiaństwo
• nasilenie…
… jak nowa elita utrwala swoją pozycję)
d) pracodawcy vs. pracobiorcy
• stale zwiększająca się liczba robotników zaczyna odczuwać niezadowolenia z powodu skrajnie niekorzystnych
warunków pracy, płacy i życia
• tworzenie związków, stowarzyszeń oraz masowych partii socjalistycznych reprezentujących społeczne,
ekonomiczne oraz polityczne interesy klasy robotniczej
• powodzenie ruchów robotniczych zależało od stopnia otwartości społeczeństwa (możliwość awansu
społecznego, uzyskania wykształcenia, prawo wyborcze) – lepsza sytuacja robotników amerykańskich
(szersze perspektywy awansu społecznego) niż europejskich (którzy często dziedziczyli status społeczny;
niedrożność edukacyjnych kanałów ruchliwości społecznej)
• największe i najbardziej zadomowione partie socjalistyczne istnieją dzisiaj w krajach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)