Temat: 20.2. Wzmacnianie obudowy wyrobisk korytarzowych.
W przewidywaniu zwiększonych ciśnień wykonuje się zabezpieczenie istniejącej obudowy przez zabudowanie zestawów lub elementów dodatkowych. Mogą to być kompletne odrzwia stawiane pomiędzy istniejącymi lub tylko dodatkowe stojaki zabudowane pod stropnicami.
Najbardziej skutecznym zabezpieczeniem pod względem wytrzymałości i stabilności obudowy są podciągi podbudowane stojakami (rys. 20.1). Stosuje się podciągi drewniane lub stalowe, podbudowane stojakami ciernymi lub hydraulicznymi.
Przy wzmacnianiu obudowy ŁP podciągi zabudowuje się najczęściej w osi wyrobiska korytarzowego na styk. Stojaki stawia się pod podciągami w punktach zetknięcia podciągów z łukami przystropowymi. Zasadą jest, aby każdy podciąg podbudowany był, co najmniej trzema stojakami.
W razie konieczności buduje się w osi wyrobiska dwa przylegające do siebie rzędy podciągów. W przypadku spodziewanych nacisków bocznych na obudowę ŁP, stosuje się podciągi boczne podparte stojakami „na kontrę".
W przypadku niemożności zabudowania podciągów podbudowanych stojakami lub stojaków pośrednich, można zastosować wzmocnienie obudowy odrzwiami pośrednimi, zabudowując kompletne nowe odrzwia pomiędzy odrzwiami istniejącymi.
W przypadku obudowy ŁP w przewidziane miejsce pod strop wprowadza się najpierw łuk stropnicowy, który dociska się do stropu (opinki obudowy) rozporą śrubową lub hydrauliczną. Następnie dołącza się do niego łuki przyociosowe, a po ich zamocowaniu usuwa się rozporę.
Wzmacnianie odrzwiami pośrednimi nie zapewnia tej wytrzymałości co podciągi podbudowane stojakami, ale daje wolny od stojaków przekrój wyrobiska.
Obudowę drewnianą można wzmacniać w sposób podobny jak obudowę ŁP, a więc stojakami pośrednimi, podciągami budowanymi w osi wyrobiska podpartymi stojakami lub odrzwiami pośrednimi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)