Wzmacnianie metodą iniekcji

Nasza ocena:

5
Pobrań: 42
Wyświetleń: 539
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wzmacnianie metodą iniekcji - strona 1 Wzmacnianie metodą iniekcji - strona 2

Fragment notatki:

Wzmacnianie metodą iniekcji
Naprawy zarysowań elementów konstrukcyjnych metodą iniekcji żywicami epok­sydowymi prowadzone są z powodzeniem w konstrukcjach żelbetowych i muro­wych. W łatach dziewięćdziesiątych w Niemczech i prawie równocześnie w Polsce wykonano próby scalania konstrukcji drewnianych.
Do iniekcji zastosowano żywicę, która charakteryzuje się małą lepkością, wy­trzymałością na ściskanie 90 -r 100 N/mm2 oraz na re. iąganie 18-4-20 N/mm2. Żywica ma dużą przyczepność do suchych i wilgotnych podłoży oraz dobre właści­wości penetracyjne. Przed przystąpieniem do iniekcji powierzchnie pęknięcia oczysz­czono strumieniem powietrza w celu usunięcia zanieczyszczeń. Następnie po obu stronach linii pęknięcia w nawiercone otwory osadzono npackcnr" (zawory iniek-cyjne służące do wtłaczania żywicy i kontroli wypełnienia spoiny) (rys. 11.9). Umiesz­czenie „packerów" po obu stronach elementu zapewniało przecięcie otworami iniekcyjnymi szczeliny o małej rozwartości oraz gdy rysa nie przebiegała prostopa­dle do lica elementu. Kolejną czynnością było zamknięcie szczeliny za pomocą szpachli z tej samej żywicy z dodatkiem mączki krzemianowej koloidalnej oraz trocin. Obecność trocin pozwoliła uzyskać wygląd pęknięcia zbliżony do struktury elementu drewnianego. Po stwardnieniu szpachli w ciągu 6 godzin w szczelinę wtło­czono żywicę epoksydową z niewielką ilością wypełniacza (mączki krzemianowej koloidalnej). Po utwardzeniu żywicy usunięto „packery", a spoinę wyszlifowano i pomalowano bejcą.
Przeprowadzona naprawa zabezpieczyła fragment konstrukcji przed działaniem wilgoci w pęknięciach elementu oraz przywróciła pełną nośność - uszkodzonej konstrukcji. Potwierdziły to przeprowadzone badania nośności spoiny na ścinanie. Próbki wykonano z drewna sosnowego o gęstości 570 kg/m3 i wytrzymałości na ściskanie 49,5 MPa. Trzy deski połączono gwoździami zachowując pomiędzy nimi szczeliny szerokości 1, 2 oraz 5 mm. Szczeliny modelujące rysy uzyskano dzięki zastosowaniu wkładek dystansowych. Po zamontowaniu „pmekerów" i zaszpachlo-waniu rys wykonano iniekcję żywicą epoksydową.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz