WYKŁAD 3 - 16.10.2012 Wyznaczenie wartości beta
Wartość współczynnika beta Gdzie:
n - liczba okresów z których pochodzą informacje
R it - stopa zwrotu z i-tej akcji w t-tym okresie
R mt - stopa zwrotu indeksu rynku w t-tym okresie
R i - średnia arytmetyczna stóp zwrotu i-tej akcji
R m - średnia arytmetyczna stóp zwrotu z indeksu rynku
Wyznaczenie wartości alfa:
Gdzie:
R i - średnia arytmetyczna stóp zwrotu i-tej akcji
R m - średnia arytmetyczna stóp zwrotu z indeksu rynku
Ryzyko akcji:
Model Sharpe'a pozwala oszacować ryzyko dla danego waloru
Ryzyko całkowite akcji jest sumą dwóch składników:
Ryzyko systematyczne (rynkowe) - zależy od ryzyka wskaźnika rynku oraz od współczynnika beta, który również świadczy o ryzyku rynku, gdyż odzwierciedla powiązanie stopy zwrotu akcji ze stopą zwrotu portfela rynkowego
Ryzyko specyficzne (wariancją składnika losowego) - związane z daną akcją.
Dywersyfikacja:
Umiejętna dywersyfikacja portfela prowadzi do wyeliminowania ryzyka specyficznego wchodzących w skład portfela. Jednak pozostaje jeszcze ryzyko rynku, które występuje w mniejszym lub większym stopniu we wszystkich akcjach i którego nie można wyeliminować.
Wraz ze zwiększaniem liczby akcji w portfelu zmniejsza się udział ryzyka specyficznego w ryzyku rynkowym.
Ryzyko całkowite:
Gdzie:
S i 2 - wariancja i-tej akcji (ryzyko całkowite akcji)
S m 2 - wariancja wskaźnika rynku (indeksu giełdowego)
S e 2 - wariancja składnika losowego i-tej akcji
Ryzyko rynku (systematyczne):
Gdzie:
n - liczba okresów z których pochodzą informacje
R mt - stopa zwrotu indeksy rynku w t-tym okresie
R m - średnia arytmetyczna stóp zwrotu indeksu rynku
Ryzyko rynku = Ryzyko specyficzne:
Gdzie:
n - liczba okresów z których pochodzą informacje
R it - stopa zwrotu z i-tej akcji w t-tym okresie
R mt - stopa zwrotu indeksu rynku w t-tym okresie
Ryzyko specyficzne = Miary zagrożenia: Wychodzą z założenia, że do pomiaru ryzyka trzeba brać przede wszystkim negatywne wartości (odchylenia w dół).
Value at Risk = VaR
Mówi o tym jakie jest prawdopodobieństwo osiągnięcia lub przekroczenia straty wartości rynkowej w danym przedziale czasowym przy określonym poziomie tolerancji.
(…)
…)
Jest to najpopularniejsza metoda stosowana do pomiaru ryzyka rynkowego, jednak jest używana także do innych rodzajów ryzyka finansowego (operacyjnego i kredytowego).
P(r<=0) = całka 0 do -niesk (N(r, S)dr
Gdzie:
P(r<=0) - prawdopodobieństwo uzyskania ujemnej lub zerowej stopy zwrotu
N(r, S) - funkcja gęstości rozkładu normalnego.
Na podstawie funkcji dystrybuanty rozkładu normalnego można zapisać:
P (r<=ri) = F(ri)
Gdzie:
P (r<=ri) - prawdopodobieństwo, że stopa zwrotu będzie mniejsza lub równa stopie zwrotu ri
F(ri) - wartość funkcji dystrybuanty rozkładu normalnego stopy zwrotu ri.
Dla standaryzowanego rozkładu prawdziwa jest relacja: (procedura standaryzacji)
P(r<= ri) = P(z<=zi)
Gdzie :
Z= (ri - E(r))/s(r)
Można więc zapisać:
P(z<=zi) = F(zi)
Z reguły tablice dystrybuanty rozkładu normalnego ze względu…
… strat, które przekraczają poziom VaR można w stosunkowo prosty sposób dokonać weryfikacji tej metody
Jest międzynarodowym standardem, rekomendowanym przez Komitet Bazylejski ds. Nadzoru Bankowego, Grupę Trzydziestu, a w Polsce przez Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego (GINB)
Ma swoje zastosowanie przy charakteryzowaniu rodzajów zabezpieczenia kapitały instytucji finansowej.
Wady VaR:
W sytuacji…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)