To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Sprawozdanie z laboratorium fizyki Temat: Wyznaczanie oporu elektrycznego opornika Podstawowym prawem panującym w układach elektrycznych jest prawo Ohma. Natężenie prądu płynącego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do napięcia przyłożonego, a odwrotnie proporcjonalne do oporu tego przewodnika. Można to zapisać wzorem: [A], gdzie R jest oporem przewodnika. Odwrotnością oporu jest jego przewodność, a obie wielkości zależą od wymiarów geometrycznych przewodnika, jak i materiału z którego jest zrobiony. Jednostką oporu jest 1 om ( Ω) i jest to opór przewodnika, w którym przy napięciu 1 wolta płynie prąd o natężeniu 1 ampera. W zależności od długości (l) oraz przekroju (s) przewodnika zmienia się jego opór. Wyraża się to zależnością: R l s [ ] = ρ Ω Opór właściwy ρ odgrywa w tym wzorze rolę współczynnika proporcjonalności. Określany jest zwykle jako opór przewodnika o długości 1m i przekroju 1m2. Odwrotność oporu właściwego nazywa się przewodnictwem właściwym. Przy połączeniu szeregowym oporów, ich opór całkowity równy jest sumie poszczególnych oporów, lub inaczej mówiąc sumie odwrotności poszcze- gólnych oporów. Natomiast przy połączeniu równole- głym, opór całkowity takiego połączenia jest równy sumie przewodności każdego z oporów lub sumie odwrotności oporów. Rozkład prądów stałych w różnego rodzaju złożonych obwodach określają prawa Kirchoffa: I. Dla każdego punktu rozgałęzienia suma algebraiczna natężeń prądów we wszystkich gałęziach jest równa zeru; II. Suma iloczynów natężeń prądów w odpowiednich gałęziach obwodu przez ich opory równa jest sumie sił elelektromotorycznych występujących w poszczególnych gałęziach. R R 1 2 R R 1 2 R R R z 1 2 = + R R R R R z 1 2 1 2 = + * strona 2 Ćwiczenie 1: Wyznaczenie oporu elektrycznego za pomocą mostka Wheatsone'a. W praktyce laboratoryjnej używany jest mostek Wheatsona, pokazany na rysunku. Gałąź ABD składa się z nici oporowej, napiętej na drewnianej podstawie z podziałką mlimetrową. Na drewnianej ławie znajduje się suwak, który można przesuwać wzdłuż nici oporowej. Oporem badanym jest opór oznaczony symbolem Rx. Przesuwając suwak wzdłuż nici oporowej natrafia się na taki punkt drutu AB, kiedy to prąd w
(…)
… pomiaru na
podziałce. Odczyt ten może się zmieniać w wyniku kąta patrzenia na podziałkę względem suwaka,
lub też ze względu na niedokładność ustawienia suwaka. Na pewno ma też wpływ czułość
galwanometru. Błąd obliczono ze wzoru:
∆ Rx ∆ R3 ∆ a ∆ l+ ∆ a
=
+
+
= 1, 3%
Rx
R3
a
l− a
strona 3
W celu wykonania pomiaru nieznanego oporu Rx , należy podłączyć go do źródła napięcia,
włączając jednocześnie szeregowo amperomierz i równolegle woltomierz. Opór nastawny Ro da
nam możliwość przeprowadzenia pomiarów dla różnych natężeń prądu płynącego w obwodzie.
W celu uzyskania dokładnych wyników pomiary zdjęto w dwu układach pokazanych na rysunku.
a)
b)
E
E
Ro
Rx
I1
U1
Ro
Rx
A
U2
A
I2
V
V
Opór badany obliczamy z następującego wzoru:
U
U − U1
Rx = 2 − 2
I2
I1
W ćwiczeniu zbadano jeden opór. Tabela pomiarów:
U1
I1
U2
I2
Rx
7…
… *R 3 =
*R 3
R2
l− a
l
Ro
W ćwiczeniu ustawiono opornicę suwakową na maksymalną wartość oporu Ro, i ustawiono
suwak, tak, aby przez galwanometr nie płyną prąd. W celu dokładniejszego ustawienia suwaka,
zmniejszono opór na opornicy Ro. Następnie odczytano długości a i b. W celu dokładniejszych
wyników czynności te powtórzono dla różnych oporów znanych R 3. W ćwiczeniu zbadano dwa
opory, a następnie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)