To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
„I” PRACOWNIA FIZYCZNA U.Ś. Nr ćwiczenia: 77 Temat: Wyznaczanie kąta skręcania płaszczyznay polaryzacji Imię i Nazwisko: Rok studiów: I Kierunek: Informatyka Grupa: II / 14:00 Data wykonania ćwiczenia:
Ocena: .......................................
WSTĘP TEORETYCZNY POLARYZACJA ŚWIATŁA
Substancje krystaliczne, dzięki prawidłowemu, przestrzennemu rozmieszczeniu atomów przejawiają ścisłe właściwości optyczne. Na ogół wektor świetlny E promienia światła nie ma całkowitej swobody wykonywania drgań wewnątrz kryształu, lecz są mu narzucone tylko dwa prostopadłe do siebie kierunki drgań. Istnieje jednak we wnętrzu kryształu jeden kierunek, który temu warunkowi nie podlega i promień biegnący wzdłuż tego kierunku ma całkowitą swobodę wykonywania drgań; jest to kierunek tak zwanej osi optycznej (nie jest to jedna prosta, lecz kierunek, a więc wiele prostych równoległych). Kryształy takie nazywamy jednoosiowymi. Dla ścisłości należy dodać, że istnieją również kryształy, w których mamy dwa takie wyróżnione kierunki. Są to kryształy dwuosiowe.
Dzięki tej właściwości kryształów promień światła naturalnego (niespolaryzowanego) padając na kryształ w kierunku niezgodnym z osią optyczną ulega podwójnemu załamaniu, to znaczy rozkłada się na dwa promienie spolaryzowane liniowo, drgające w płaszczyznach nawzajem prostopadłych, a mianowicie na tzw. promień zwyczajny i promień nadzwyczajny. Oba te promienie rozchodzą się w krysztale z różnymi prędkościami: mają więc różne współczynniki załamania n zw i n nz . Uzyskanie światła spolaryzowanego liniowo sprowadza się do wyeliminowania jednego z tych promieni. Osiągnąć to można w dwojaki sposób:
1. przez zastosowanie pryzmatu Nicola
2. przez wykorzystanie zjawiska dichroizmu.
Pryzmat Nicola jest to kryształ kalcytu, czyli szpaltu islandzkiego występującego w naturze w postaci słupków równoległościennych, który po odpowiednim oszlifowaniu jego podstaw i przecięciu wzdłuż płaszczyzny przekątnej zostaje sklejony za pomocą balsamu kanadyjskiego. Promień światła naturalnego wchodząc do pryzmatu ulega rozłożeniu na dwa promienie: zwyczajny i nadzwyczajny, spolaryzowane liniowo, które padają na warstwę balsamu kanadyjskiego pod różnymi kątami. Dzięki odpowiednio dobranym przez szlifowanie kątom pryzmatu promień nadzwyczajny pada pod kątem mniejszym od kąta granicznego i wobec tego biegnie dalej bez zmiany kierunku, doznając jedynie nieznacznego przesunięcia równoległego. Promień zwyczajny pada pod kątem większym od kąta granicznego ulega zatem całkowitemu odbiciu wewnętrznemu, a następnie zostaje pochłonięty przez zaczernioną oprawkę nikola.
(…)
… grubośc warstwy krystalicznej, że po jej przejściu jeden z promieni ulega całkowitemu wygaszeniu. Na drugą stronę warstwy przejdzie wówczas jedynie promień pozostały o mniejszym natężeniu, ale spolaryzowany liniowo. Zjawisko to znajduje zastosowanie przy wytwarzaniu cienkich warstewek polryzujących światło liniowo, zwanych polaroidami albo filtrami polaryzującymi.
SKRĘCENIE PŁASZCZYZNY POLARYZACJI
Jeśli pomiędzy dwa skrzyżowane nikole lub polaroidy wstawić płytkę kwarcu wyciętą prostopadle do osi optycznej, to w świetle jednorodnym, np. w świetle promienia sodowego, zauważymy rozjaśnienie pola widzenia. Rozjaśnienie to można usunąć, tzn. otrzymać znowu ciemne pole widzenia obracając analizator o pewien kąt ϕ w lewo lub w prawo. Jest oczywiste, że potrzeba skręcenia analizatora wynikła na skutek działania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)