To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
7.Wykładnia prawa wspólnotowego
Trybunał Sprawiedliwości UE odgrywa kluczową rolę w procesie interpretacji prawa wspólnotowego,
przyczyniając się do jego spójnego rozumienia i stosowania.
Wobec tego że prawo wspólnotowe stanowi specyficzny porządek prawny, wykazujący odmienności w
stosunku do porządku międzynarodowoprawnego oraz krajowych porządków prawnych, TS UE przyjął
charakterystyczne dla tego porządku metody, techniki oraz zasady wykładni prawa wspólnotowego.
Nie oznacza to, że prawo wspólnotowe jest interpretowane według zupełnie nowych i innych, od
wypracowanych w prawie międzynarodowym oraz krajowym, metod wykładni. W zakresie interpretacji Traktatów
znajduje tu zastosowanie dział 3 części III w art. 31-33 Konwencji Wiedeńskiej o Prawie Traktatów z 23 maja 1969 r.
TS UE bardzo często odchodzi od wykładni językowej jako podstawowej metody, posiłkując się innymi
metodami wykładni, co jest między innymi wyrazem specyficznego charakteru prawa wspólnotowego.
Pewną prawidłowością jest również skłonność TS UE do stosowania wykładni rozszerzającej, o ile dana
materia mieści się w acquis communautaire oraz wyrażonych tam celach i zasadach.
Działalność interpretacyjna TS UE nie ma wyłącznie charakteru odtwórczego. Sąd ten wielokrotnie odwołuje
się do „ducha Traktatu” oraz wspólnych tradycji konstytucyjnych państw członkowskich, tym samym TS UE,
formułując podstawowe zasady prawa wspólnotowego, w pewnym sensie, uczestniczy w procesie współtworzenia
tego prawa.
Nie zmienia to faktu, iż w niektórych orzeczeniach TS UE stosuje interpretację zwężającą, np. gdy chodzi o
określenie granic korzystania z derogacji od zasady swobody przepływu towarów.
Specyficzne zasady wykładni prawa wspólnotowego są stosowane zarówno przez TS UE, jak i przez sądy oraz
organy krajowe stosujące to prawo.
TS UE daje również wskazówki, jak sądy i organy krajowe mają postępować w przypadku wykładni prawa
krajowego.
W związku z brakiem jakichkolwiek wskazań interpretacyjnych, zawartych w Traktatach, TS UE
interpretując prawo wspólnotowe stosuje powszechnie przyjęte zasady wykładni.
TS UE, dokonując wykładni przepisów, działa przede wszystkim w oparciu o dwie uzupełniające się
formuły: clara non sunt interpretanda (co znaczy, że przepisy jasne nie powinny być interpretowane) i res
iudicata (a więc powaga rzeczy osądzonej). Wobec tego przepisy, których treść i znaczenie są jasne, nie
podlegają wykładni, natomiast te, które zostały objaśnione przez TS UE w związku z konkretną sprawą,
korzystają z powagi rzeczy osądzonej w tej sprawie, a także stanowią wskazówki w przyszłych, podobnych
(…)
… objaśnione przez TS UE w związku z konkretną sprawą,
korzystają z powagi rzeczy osądzonej w tej sprawie, a także stanowią wskazówki w przyszłych, podobnych
sprawach.
Zgodnie z doktryną acte clair przepisy jasne, których brzmienie nie budzi wątpliwości, nie podlegają
procesowi wykładni. Natomiast doktryna acte éclairé dotyczy przepisów, których znaczenie już zostało
wyjaśnione. W tym przypadku…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)