To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Olejniczak. Notatka składa się z 3 stron.
WYKŁADNIA OŚWIADCZEŃ WOLI I. Uwagi ogólne Pojęcie wykładni Wykładania to proces myślowy zmierzający do ustalenia właściwego znaczenia (sensu).
Różnice między wykładnią oświadczeń woli a wykładnią prawa: różny przedmiot - przepisy wydane przez kompetentne organy (wykładnia prawa); różne znaki będące przejawem oświadczenia woli (wykładnia oświadczeń woli)
inne metody .
jedynie interpretacja organów stosujących prawo jest wiążąca.
dyrektywy wykładni - ustalone albo w doktrynie (nie mają mocy wiążącej) lub w przepisach prawa (wiążą sądy) Ogólne dyrektywy wykładni oświadczeń woli - wskazują jakich operacji myślowych należy dokonać w celu interpretacji treści jak i istnienia oświadczenia woli. Wskazane są w art. 65 kc. Konkretne reguły interpretacyjne - wyjaśniają sens określonego zachowania się człowieka, gdy wskazane ogólnymi dyrektywami interpretacyjnymi zabiegi myślowe nie pozwalają ustalić sensu tego zachowania, przepis wtedy opatrzony jest z reguły wyrażeniem „w razie wątpliwości” (np. art. 76, 71 kc.), „poczytuje się” (art. 68); Ogólne dyrektywy wykładni Mimo archaicznego sformułowania art. 65 kc można na jego podstawie zrekonstruować następujące ogólne dyrektywy wykładni: Reguły znaczeniowe zachowań człowieka , które z pewnymi znakami wiążą pewne treści myślowe. Odwołanie do ustalonych zwyczajów wskazuje, że należy brać pod uwagę również inne znaki niż językowe (np. przybicie ręką stwierdzające zawarcie umowy) Nakaz uwzględnienia kontekstu sytuacyjnego - przy znakach niejęzykowych jest to konieczne, by je zrozumieć, ale też przy składaniu oświadczeń woli w postaci językowej dyrektywa ta ma zastosowanie (patrz § 2 - dosłowne brzmienie nie zawsze ma absolutny walor), ze względu na zwroty nieostre, niedookreślone, wieloznaczne, języki fachowe.
kontekst to też zachowanie się stron przed i po złożeniu oświadczenia woli (prowadzenie negocjacji), bezpośrednia interakcja komunikacyjna (prośba dłużnika o zwolnienie z długu), kontekst przestrzenny (np. lokal giełdy, kancelaria notarialna lub lokal urzędowy). Nakaz wzięcia pod uwagę celu , do którego zmierzały strony oraz zasad współżycia społecznego oparty na założeniu, że ludzie działają rozsądnie i uczciwie. Choć reguła ta nie zakazuje podejmowania nierozsądnych działań, to w razie wątpliwości do ich sensu należy wybrać sens odpowiadający tej dyrektywie.
cel to nie kauza - to cel zindywidualizowany, tj. najszerzej pojęty cel społeczno-gospodarczy konkretnej umowy. II. Metoda wykładni Założenia ideologiczne stanowiące podstawę porządkującą dyrektyw wykładni → w polskim prawie 2 podstawy (dlatego nazywa się ją
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)