Zupełność porządku prawnomiędzynarodowego (problem luk)
Dwa podejścia:
Jeżeli uznamy, że system prawa międzynarodowego nie jest zupełny mogą się zdarzyć sytuacje, kiedy instytucja rozstrzygająca nie ma norm, którymi się może kierować przy orzekaniu (non liquet).
Jeżeli uznamy, że system prawa międzynarodowego jest zupełny, to zawsze sądy muszą orzekać co obowiązuje. Każda sytuacja może być rozstrzygnięta za pomocą prawnych mechanizmów działania lex semper liquet).
Luka w prawie międzynarodowym:
Ujęcie szerokie = sytuacja każdej wątpliwości w porządku prawnym; może istnieć luka intra legen - norma prawna nie jest pełna, a odsyła do innych norm albo zawiera pojęcia otwarte definiowane przez socjologiczne kryteria
Ujęcie pośrednie = sytuacja nie jest określona w źródle prawa międzynarodowego; luka to nie jest brak normy w konkretnym traktacie, a brak w głównym źródle prawa międzynarodowego
Ujęcie wąskie = w całym systemie norm międzynarodowych nie ma normy pozwalającej rozstrzygnąć sprawę; nawet odwoływanie się do równości, słuszności, proporcjonalności czy sprawiedliwości nic nie daje
Mechanizmy służące usuwaniu luk (pozornych i technicznych):
Reguły interpretacji uznane za praw zwyczajowe np. reguła wykładni systematycznej oraz te które wynikają z reguł rozumowania prawniczego np. analogia (wg spojrzenia pozytywistycznego jest niedopuszczalna)
Zasady ogólne prawa
Możliwość korzystania z innych systemów normatywnych
Wszystko co nie jest zakazane jest dozwolone - dopełnienie systemu porządku prawnego międzynarodowego) casus statku Lotus (wyrok STMS z 1927 r. )
Casus międzynarodowy „statku Lotus" z 1928 r. pomiędzy Francją i Turcją, chodziło o kolizję do której doszło na morzu otwartym między statkiem tureckim i francuskim, odpowiedzialny za kolizję był kapitan statku francuskiego, Turcja zdecydowała się na wszczęcie postępowania przeciw kapitanowi francuskiego statku przed własnym sądem co spowodowało negatywną reakcję Francji, uważającej, że w takich przypadkach kapitan statku powinien odpowiadać przed sądem francuskim. Spór był rozstrzygany przez Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej, który stwierdził, że materiały które przedłożyła Francja rzeczywiście świadczą o tym, że tego rodzaju praktyka jest znana w stosunkach pomiędzy państwami ale jednocześnie trybunał stwierdził, że tym koniecznym elementem zwyczaju jest przekonanie, że państwo postępując w określony sposób jest zobowiązane do takiego postępowania czyli opinio iuris polega na tym, że z postępowania państw wynika przekonanie, świadomość, że państwo postępując w określony sposób działa zgodnie z obowiązującą normą (takie zachowanie nie jest alternatywą wobec innych zachowań). Wynika z tego przeświadczenie, że tak należy w danej sytuacji się zachować.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)