To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zgromadzenie Ogólna ONZ - skład, głosowanie, kompetencje
Jest organem plenarnym ONZ składającym się ze wszystkich państw członkowskich (192 państwa). Każde z państw podczas sesji Zgromadzenia Ogólnego może być reprezentowane przez maksymalnie 5 przedstawicieli.
Jest to organ o charakterze sesyjnym, przy czym zgodnie z Kartą NZ zwoływane są sesje zwyczajne ale mogą być także zwoływane sesje nadzwyczajne oraz sesje w trybie nagłym (nawet w ciągu 24 godzin od pojawienia się wniosku o ich zwołanie).
Sesje zwyczajne rozpoczynają się zwyczajowo w trzeci wtorek września i kończyły się zwykle w trzecim tygodniu grudnia. Zdarzało się jednak i tak, że sesje formalnie trwały przez cały rok i nie były zamykane, np. przy przyjmowaniu nowych państw.
Sesje nadzwyczajne zwołuje Sekretarz Generalny ONZ, przy czym czyni to gdy z takim wnioskiem wystąpi Rada Bezpieczeństwa lub wniosek taki ma poparcie większości państw członkowskich.
Na początku każdej sesji Zgromadzenia Ogólnego dokonywany jest wybór Przewodniczącego Sesji oraz 21 wiceprzewodniczących, a także przewodniczących poszczególnych głównych komitetów Zgromadzenia Ogólnego.
Struktura Zgromadzenia Ogólnego ONZ uległa pewnej zmianie. Obecnie jest 6 głównych komitetów Zgromadzenia Ogólnego:
Komitet ds. Rozbrojenia i Międzynarodowego Bezpieczeństwa
Komitet Ekonomiczny (Gospodarczy) i Finansowy
Komitet ds. Społecznych, Humanitarnych i Kulturalnych
tzw. Specjalny Komitet Polityczny i ds. Dekolonizacji
Komitet Administracyjny i Budżetowy
Komitet Prawny
Poza debatami plenarnymi toczą się także debaty w ramach poszczególnych komitetów i każde państwo członkowskie może skierować swojego przedstawiciela na obrady każdego z tych komitetów.
Powoływany jest także Komitet Ogólny (Generalny) składający się z: przewodniczącego, wiceprzewodniczącego, szefów 6 komitetów Zgromadzenia.
Komitet Pełnomocnictw jest powoływany przy okazji każdej sesji i poddaje ocenie i kontroli pełnomocnictwa, którymi legitymują się przedstawiciele państw biorących udział w sesji Zgromadzenia Ogólnego.
System podejmowania uchwał w ramach Zgromadzenia Ogólnego obejmuje kilka rodzajów głosowań, a także możliwe jest podejmowanie uchwał na zasadzie konsensusu. Nie wszystkie sprawy są poddawane pod formalne głosowanie, niektóre mogą być uzgadniane za pomocą właśnie konsensusu (np. często w sprawach rozbrojenia).
Jeżeli sprawa jest poddawana pod głosowanie to w takim wypadku mamy 2 procedury zwykłe i 2 procedury specjalne.
Procedury zwykłe. Podział spraw objętych tymi procedurami przebiega według linii znaczenia i wagi danych spraw. Jeden tryb głosowania jest zarezerwowany dla spraw ważnych, a drugi dla spraw mniejszej wagi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)