Wygaśnięcie traktatu
Konwencja wiedeńska nie podaje zamkniętego katalogu przyczyn wygaśnięcia. Wygaśnięcie oznacza, że traktat przez pewien czas obowiązuje, a potem traci moc obowiązującą w odniesieniu do wszystkich państw, bądź tylko niektórych kontrahentów.
Przyczyny wygaśnięcia traktatu:
przewidziane w postanowieniach traktatu (nie wyczerpująco):
upływ czasu, na jaki traktat został zawarty (w przypadku traktatów terminowych nie zawierających klauzul prolongacyjnych)
Traktat zawiera warunek rozwiązujący - jego zaistnienie nie jest pewne, ale wraz z jego wystąpieniem traktat traci moc obowiązującą (np., powstanie sojuszniczego porozumienia UW - do momentu powstania ogólnoeuropejskiego traktatu dotyczącego bezpieczeństwa- w efekcie układ rozwiązano, nie czekając na spełnienie się warunku; porozumienie między USA a ONZ dotyczące nowojorskiej siedziby organizacji obowiązuje do momentu przeniesienia siedziby poza terytorium USA)
Wypowiedzenie traktatu zgodnie z jego postanowieniami - w pakcie zawarte są postanowienia, kiedy strona może wypowiedzieć traktat, w jakim to ma nastąpić trybie i kiedy to wypowiedzenie staje się skuteczne.
Nieprzewidziane w traktacie:
Automatycznie skutkujące wygaśnięciem traktatu z mocy prawa
zniknięcie podmiotu traktatu - znika państwo, które zawarło traktat, np. nie obowiązują traktaty zawarte przez NRD
zniknięcie przedmiotu traktatu - jeśli rzeka utraci żeglowność w wyniku budowy tamy, to traktat dotyczący żeglowności wygasa; traktaty o ochronie ginących gatunków
całkowite wykonanie traktatu - np. o cesji terytorialnej
porozumienie wszystkich stron o przestaniu obowiązywania traktatu
Jeśli zmniejszy się liczba stron traktatu, to on sam nie wygasa.
Przyczyny powoływane przez strony traktatu (z inicjatywy stron traktatu):
pogwałcenie traktatu przez kontrahentów - inaczej dla traktatów bilateralnych i multilateralnych (wyłączenie tylko niesolidnego kontrahenta lub tylko państwa najbardziej poszkodowanego)
trwała niemożność wykonania traktatu - zniknięcie lub zniszczenie przedmiotu niezbędnego do wykonania traktatu, dotyczące tylko jednej strony traktatu, np. traktat o zwrocie archiwów zagrabionych podczas wojny, gdy archiwa uległy zniszczeniu
zasadnicza zmiana okoliczności - klauzula rebus sic stantibus, zmiana okoliczności istniejących w chwili zawierania traktatu, które były podstawą zgody państw na związanie się traktatem; strony nie przewidywały, że taka zmiana nastąpi, bo nie zawierałyby takiego traktatu; wskutek tej zmiany zmienia się zakres praw i obowiązków stron. Muszą wszystkie wystąpić łącznie. Nie ma wygaśnięcia traktatu, jeśli powołuje się na to strona, która swoim niezgodnym z prawem postępowaniem doprowadziła do tej zmiany. Nie można się też powoływać na klauzulę rebus sic stantibus w przypadku traktatów granicznych
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)