Wykład - Wybory do Sejmu I kadencji

Wybory do Sejmu I kadencji - układ sił politycznych
5 listopada 1922 r. odbyły się w całym kraju wybory do Sejmu pierwszej kadencji. Wzięło w nich udział około 68% uprawnionych (najwięcej na zachodzie, najmniej na Kresach). W wyborach tych z 19 list wybrano 444 posłów, ponieważ głosowanie było proporcjonalne i nie zastosowano żadnego progu wyborczego do parlamentu dostało się wiele, często mało znaczących ugrupowań. Nie znaleźli się w nim tylko ukraińscy nacjonaliści, którzy nie mogąc pogodzić się z upadkiem wizji niepodległości zbojkotowali wybory. I tak w Sejmie znalazło się 17 klubów poselskich:
Związek Ludowo-Narodowy 98
PSL-Piast 70
PSL-Wyzwolenie 48
Chrześcijańska Demokracja 44
Polska Partia Socjalistyczna 41
Klub Żydowski 34
Stronnictwo Chrześcijańsko-Narodowe 27
Klub Ukraiński 20
Narodowa Partia Robotnicza 18
Klub Niemiecki 18
Klub Białoruski 11
Radykalne Stronnictwo Chłopskie 4
PSL-Lewica 2
Związek Proletariatu Miast i Wsi 2
Inni 8
Jak widać, w porównaniu ze składem Sejmu Ustawodawczego, straciło centrum, a zyskała lewica i prawica (skupiona w bloku Chrześcijańskiej Jedności Narodowej „Chjena”) oraz mniejszości narodowe. Taki układ mandatów zmusił partie do tworzenia koalicji. Najbardziej prawdopodobna była koalicja centroprawicowa.
Tydzień po wyborach do Sejmu ,12 listopada 1922 r., odbyły się wybory do stujedenastoosobowego Senatu, w których prawica uzyskała 36% mandatów, centrum 25%, lewica 14%, a mniejszości 24%. Pierwszym marszałkiem Senatu został marszałek Sejmu Ustawodawczego - Wojciech Trąpczyński, marszałkiem Sejmu zaś został Maciej Rataj, obaj z PSL-Piast.
... zobacz całą notatkę