To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wpływ podejścia postmodernistycznego na przedmiot i metody psychologii 1) 1964 - pojawienie się terminu „postmodernizm”
- przedstawiciele: Zygmunt Bauman, Michel Foucault
przedmiot: podstawowym problemem człowieka oscylacja między nawrotami do przeszłości (retradycjonalizacja) a odrzuceniem tradycji (detradycjonalizacja) odbywająca się w kilkunastu wymiarach (konflikt nowoczesności z ponowoczesnością): zamknięcie (zrytualizowanie) - otwarcie (eksperymentowanie, kwestionowanie)
los - wybór
konieczność - przypadkowość
pewność - niepewność
bezpieczeństwo - ryzyko
kultura zorganizowana - zdezorganizowana
jaźń zbiorowa - podmiot autonomiczny
stabilność - niestabilność
kontrola zewnętrzna - wewnętrzna
wartości tkwiące u podłoża cech - preferencje i kompetencje
sakralność - racjonalność
autorytet, kontrola, godność indywidualna - pragmatyczne decyzje
rzeczywistość - złudzenie
głębia - powierzchowność
istota rzeczy - objawy
powtarzalność - losowość, epizodyczność
trwałe dążenia - kaprysy
- doktrynalną cechą nowoczesności jest to co stałe - kolumna z lewej
- doktrynalną cechą ponowoczesności przelotność, tymczasowość, zmienność, brak tożsamości - kolumna z prawej
- sceptycyzm wobec pojęcia ludzkiej natury: twierdzenia jej dotyczące są sprzeczne i fałszywe; postępowanie moralne jest nieracjonalne i niepragmatyczne; większości wyborów moralnych towarzyszą sprzeczności i rozterki; brak etycznego uniwersalizmu - reguły postępowania nie są powszechne (ale wbrew tym tezom formułują koncepcję ludzkiej natury - 4 wzorce postępowania: spacerowicz, włóczęga, turysta, gracz, których wspólnym mechanizmem jest deficyt bodźców, potrzeba nowości i wrażeń; wspólna koncentracja na przyjemności)
- demaskacja względności systemów etycznych bez żadnego wzorca w zamian
- samo istnienie naturalnego, wolnego ludzkiego podmiotu jest wątpliwe
- chęć poznania prawdy na swój temat jest czymś podejrzanym, stanowi formę wyparcia się prawdy i podporządkowuje nas mechanizmom władzy
- całościowa odpowiedź na pytanie o człowieka jest groźna - ogranicza nasze myślenie, niesprawiedliwie wyklucza inne odpowiedzi, jest wyrazem dogmatyzmu, otwiera pole dla terroru, jest środkiem do wymuszania tożsamości jako metody dyscyplinowania ludzi przez grupy i instytucje
- nie ma prawdy absolutnej - prawda jest przelotna i warunkowa, do tego niejedna (podobnie sprawiedliwość, wolność, równość, człowieczeństwo)
- nie ma uniwersalnego pojęcia człowieka obejmującego wszystkie aspekty człowieczeństwa, nie ma sensu pytać czym jest człowiek w istocie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)