To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WCZESNE ŚREDNIOWIECZE
BOECJUSZ (zm. 526)
„Ostatni rzymianin”, ostatni znawca filozofii greckiej i rzymskiej. Związany z królem Ostrogotów Teodorykiem, oskarżony o spisek (sprzyjanie Bizancjum lub konflikt religijny między arianizmem króla i ortodoksją filozofa), stracony. Zamierzał przełożyć na łacinę wszystkie dzieła Platona i Arystotelesa, zdołał przełożyć tylko Organon (bez Analityk wtórych) - do połowy XII w. jedyne znane w Europie dzieło Arystotelesa.
Próba uzgodnienia platonizmu i arystotelizmu. Komentarz do Isagogi Porfiriusza (wstępu do Kategorii Arystotelesa) - asumpt do przyszłego sporu o uniwersalia:
- czy powszechniki mają byt realny, czy istnieją tylko w myślącym podmiocie?
- jeśli powszechniki mają byt realny, to czy istnieją w rzeczach, czy poza nimi?
- jeśli powszechniki istnieją w rzeczach, to czy są materialne, czy niematerialne?
Rozwiązanie w duchu Arystotelesa - powszechniki istnieją w rzeczach (in re), poza rzeczami (post re) są tylko w umyśle po wyabstrahowaniu (istota, forma).
W więzieniu napisał O pocieszeniu, jakie daje filozofia:
- konieczność i opatrzność (stoicyzm), kosmologia platońska,
- personifikacja filozofii,
- brak odniesień do chrześcijaństwa.
Dzieła teologiczne (Opuscula sacra), m. in. De trinitate..., powszechnie komentowane do XII w., wzór do XIII w. (rozumowe posługiwanie się pojęciami). W XIX w. zakwestionowano autentyczność (Boecjusz był neoplatonikiem, a nie chrześcijaninem), autorstwo poświadczone przez Kasjodora.
Pojęcie osoby (persona) - indywidualna substancja duchowa natury rozumnej (Bóg, aniołowie i ludzie). Osobowość jest podobieństwem człowieka do Boga (Jego obrazem).
Rozróżnienie (za Arystotelesem) dwóch elementów bytu - istoty i istnienia:
czym rzecz jest? (id quod est?) - istota (ten oto byt)
dzięki czemu rzecz jest tym, czym jest? (id quo est?) - bycie, którego źródłem jest Bóg (ipso esse)
Istota jest bytem dzięki temu, że posiada istnienie.
Do Boecjusza nawiązywał Anzelm i Abelard (rozumowe uzasadnienie wiary stało się źródłem wielu herezji), komentował go Tomasz.
Logica vetus - dzieła logiczne Arystotelesa przetłumaczone przez Boecjusza
Logica nova - dzieła przetłumaczone w XII w.
Do XII w. Platona nazywano teologiem, a Arystotelesa logikiem.
W XII w. (aetas Boetiana) komentowano przede wszystkim Timajosa Platona i Opuscula sacra (gł. De trinitate).
KASJODOR V / VI w.
Autor programu studiów filozoficznych, będącego podstawą późniejszej scholastyki (nauczania szkolnego).
Sztuki wyzwolone (artes liberales):
Sztuki niższe (trivium) -
(…)
… (szkoły przyklasztorne) i sprawami sądowymi.
Dialektyka uczy jasnej i ścisłej dyskusji, precyzyjnego wyrażania swego stanowiska (narzędzie, organon).
ENCYKLOPEDYŚCI - tworzenie wyciągów z zachowanych fragmentów filozofii chrześcijańskiej i pogańskiej (Cyceron, Seneka), kompilowanie dzieł według schematu: Bóg, stworzenie, hierarchia bytów stworzonych, etyka, sakramenty, zbawienie (powrót do Boga).
IZYDOR…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)