Uwaga - definicja, rodzaje, cechy.
Uwaga - to koncentracja percepcyjna na niektórych bodźcach oddziaływujących na człowieka. Poprzez ową koncentracje percepcyjną rozumiemy kierowanie świadomości na określony przedmiot. Uwaga może być charakteryzowana przez zakres, natężenie, trwałość, podzielność, przerzutność.
W psychologii rozróżnia się 2 rodzaje uwagi:
uwagę mimowolną, która polega na koncentracji percepcji dokonanej przez właściwości bodźców i sytuacji, zwłaszcza zaś przez siłę bodźca niezależną od woli podmiotu;
uwagę dowolną, czyli taką, która polega na koncentracji percepcji w wyniku świadomego zamiaru i wysiłku podmiotu poznającego.
Sugestia - pojęcie i znaczenie.
Sugestia to rodzaj bezpośredniego przekazu, poprzez który dana osoba wywiera wpływ na decyzje, przekonania, myśli, opinie i zachowanie innej osoby lub grupy osób, nie odwołując się do racjonalnej argumentacji i nie stosując przymusu.
(według artykułu 171 KPK §4 zabrania się stawiania pytań podczas przesłuchania, które osobie przesłuchiwanej sugerowałyby treść odpowiedzi).
W zasadach taktyki przesłuchania świadka pojawia się: Dyrektywę unikania sugestii - dyrektywa ta wynika z art. 171 § 3 k.p.k. Należy pamiętać, że sugestia może być zawarta nie tylko w treści pytań zadawanych świadkowi, ale także może być zawarta w intonacji głosu przesłuchującego, czy w mimice jego twarzy.
W sferze pytań zawierających sugestię w teorii kryminalistyki (Lipmann, Binet, Stem) za sugestywne uważa się pytania:
rozstrzygające, np. czy sprawca miał pistolet?
wyczekujące, np. czy sprawca nie miał przypadkiem pistoletu?
nierozdzielcze, np. czy sprawca miał w ręku pistolet czy rewolwer?
błędnej implikacji, np. jeżeli sprawca miał coś w ręce, to musiał to być pistolet, z którego następnie padł strzał?
Sugestia tak w pytaniach, jak i w tonie głosu i mimice twarzy jest bardzo groźnym dla prawdy zjawiskiem. Dla jej uniknięcia można dać następujące zalecenia:
przesłuchujący powinien przyjąć stałą, obiektywną postawę wobec wszelkich informacji podawanych przez świadka, a zatem nie może jednych wypowiedzi przyjmować z widoczną aprobatą, zaś innych krytycznie lub sceptycznie,
w czasie przesłuchania należy się powstrzymać od wyrażania nie tylko słowem, ale także gestem czy grymasem swego stosunku do treści wypowiedzi świadka.
W swych wypowiedziach przesłuchujący powinien unikać wszelkich sugestywnych sformułowań, a zwłaszcza pytań sugestywnych, takich, jak np. wyżej wskazane,
Wszelkie przypominanie świadkowi o faktach, o których w sposób oczywisty zapomniał - musi być niezwykle ostrożne, bowiem prawie każde przypominanie kryje w sobie znaczną sugestię. W przypominaniu można, lecz także ostrożnie posłużyć się zasadami kojarzenia, np. w czasie (pytanie o to, co świadek robił przed lub po zapomnianym przez niego fragmencie zdarzenia), kojarzenia w przestrzeni (np. pytanie świadka, czy stał w chwili zdarzenia sam w danym miejscu) itp. W każdym przypominaniu konieczne jest zachowanie daleko posuniętego umiaru, gdyż nawet w najpełniejszych i najbardziej zgodnych z prawdą zeznaniach może się zdarzyć zapomnienie przez świadka jakiegoś szczegółu czy całego fragmentu zdarzenia. Uporczywe nalegania na przypomnienie sobie może doprowadzić do zmyślenia przez świadka jakichś elementów jego wypowiedzi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)