TAKTYKA PRZESŁUCHANIA ŚWIADKA.
Biorąc pod uwagę różne kryteria, można podzielić świadków na : pokrzywdzonych przestępstwem, bezpośrednich świadków zdarzenia, mających powiązania rodzinne, towarzyskie, tylko przybranych do określonych czynności, nieletnich, osób w podeszłym wieku, niedołężnych. Głównym celem przesłuchania świadka jest uzyskanie określonych informacji o zdarzeniach i ich przebiegu. Podstawę przesłuchania świadka stanowią art. 177-192 k.p.k. Należy stwierdzić, że każda osoba wezwana w tym charakterze ma obowiązek stawić się na wezwanie i złożyć zeznania. Istnieje możliwość przesłuchania świadka w miejscu jego pobytu, jeżeli jego stan zdrowia, kalectwo uniemożliwia mu przybycie do miejsca przesłuchania. Generalnie przesłuchanie świadka powinno być odpowiednio przygotowane. Należy tu przeprowadzić analizę zebranych materiałów dotyczących danej sprawy, zaznajomić się z charakterem i miejscem zdarzenia, opracowanie założeń taktycznych- począwszy od wyznaczenia miejsca przesłuchania po przygotowanie odpowiedniego, nawet uproszczonego planu przesłuchania wraz z pytaniami poznawczymi, wyjaśniającymi i kontrolnymi. W pierwszej kolejności należy przesłuchiwać świadków, którzy według wstępnych ustaleń wydają się być bezstronni, jak również godni zaufania, a równocześnie mają istotne wiadomości o zdarzeniu i jego osobach. Przesłuchiwać należy w warunkach umożliwiających skupienie się obu stron na tej właśnie czynności, zapewniając równocześnie świadkowi swobodę wypowiedzi. Należy uprzedzić świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Następnie ustala się tożsamość świadka, jego związki ze zdarzeniem. W fazie tej próbuje się skłonić świadka do spontanicznych wypowiedzi. Zadaje się świadkowi ogólne pytania typu: co świadkowi wiadomo w sprawie? Następnie przesłuchujący przechodzi do zadawania szczegółowych pytań , które mogą mieć zasadniczy charakter, przypominający, uzupełniający, wyjaśniający czy nawet kontrolny. Wynika to bowiem z wiedzy, którą posiada również przesłuchujący, prowadzi to do badania spostrzegawczości świadka, podatności na sugestię, prawdomówności. Świadkowi nie można zadawać pytań sugerujących odpowiedz, nie można też zadawać pytań prowokacyjnych, stosować hipnozy, narkoanalizy, ani w inny sposób wpływać na wypowiedź świadka. Prawo zabrania wpływania na treść wypowiedzi osoby przesłuchiwanej za pomocą przymusu, bezprawnej groźby. Po przesłuchaniu należy sporządzić protokół, który powinien być zwarty i w pełni oddawać przebieg tej czynności. Jeżeli jakieś pytanie pozostało bez odpowiedzi należy to również uwzględnić w protokole. Przesłuchanie może być również utrwalone za pomocą aparatury utrwalającej obraz i dźwięk. TAKTYKA PRZESŁUCHANIA DZIECI I OSÓB W PODESZŁYM WIEKU.
(…)
… się natomiast stosowanie urządzenia zwanego wariografem. Przesłuchanie podejrzanego powinno zostać stwierdzone protokołem, może też zostać utrwalone na taśmie magnetofonowej lub wideo, uprzedzając o tym osoby biorące udział w czynnościach. Przy przyznaniu się podejrzanego kolejne przesłuchiwanie powinno poszerzać wiedzę organów ścigania o motywach i okolicznościach czynu, współsprawcach, dotąd nie ujawnionych dowodach…
… ciała, związanych z pobraniem odcisków linii papilarnych, fotografowaniem, okazaniem innym osobom. Celem takiego przesłuchania nie powinno być uzyskanie za wszelką cenę przyznania się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Może on bowiem odmówić składania wyjaśnień, stosować różne wybiegi, udzielać wykrętnych wyjaśnień. Nawet jeżeli podejrzany przyzna się do popełnienia zarzucanego mu czynu, należy dążyć…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)