To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wykład 6
Uregulowania w transporcie lotniczym:
Konwencja Warszawska - 1929 roku - najważniejszy akt prawny, dotyczy praw i obowiązków stron umowy o przerób, odpowiedzialności za niedopatrzenia, treści dokumentów przewozowych, jurysdykcji, reklamacji za niedociągnięcia. Wprowadzono poprawki:
Protokół z 1955 roku - protokół Haski,
Konwencja Guadalajarska - 1961 rok
Konwencja Chicagowska - 1947 rok:
I część - ogólne postanowienia
II część - organizacja lotnictwa cywilnego.
W akcie końcowym tzw. protokoły/układy o wonnościach lotniczych.
Pierwszy układ o tranzycie międzynarodowych służb powietrznych - wyjaśnione zasady przelotu nad terytorium kraju trzeciego bez lądowania, prawa lądowania na terytorium kraju trzeciego ze względów technicznych, bezpieczeństwa (nie w celach zarobkowych!!!)
Drugi układ o międzynarodowym prawie lotniczym - 3 wolności lotnicze:
Pierwsza wolność - Prawo lądowania i wyładunku na terenie państwa obcego (ładunki, pasażerowie, poczta - zabrania z państwa rejestracji samolotu)
Została zaakceptowana przez wszystkich sygnatariuszy Konwencji Chicagowskiej.
Druga wolność - prawo załadowania i przewozu pasażerów, ładunków i poczty z jakiegokolwiek państwa - uczestnika porozumienia do kraju rejestracji samolotu,
Trzecia wolność - prawo do załadowania i wyładowania pasażerów, ładunków i poczty w przewozach między wszystkimi krajami - uczestnikami porozumienia
Nie jest zbyt chętnie realizowana - ochrona własnych interesów narodowych przewoźników, niedopuszczanie obcych przewoźników do obsługi krajowych lotów
Uregulowania w transporcie morskim:
Konwencja o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących konosamentu:
1924 rok - Bruksela - Konwencja Brukselska - Reguły Haskie Konwencja dwukrotnie uzupełniona:
Protokół z Visby
Protokół podpisany w Brukseli
Zawiera prawa i obowiązki przewoźników w transporcie morskim, prawa i obowiązki stron umowy, odpowiedzialność przewoźnika za powierzony mu towar. Konwencja ta ma zastosowanie tylko wtedy, gdy strony wyraźnie się na nią powołają.
Konwencja Narodów Zjednoczonych o przewozie ładunków morzem (Reguły Hamburskie) - 1978 rok, Hamburg, weszła w życie w 1982 roku, konwencja dotyczy wszystkich typów umów (czarterowe i oparte na konosamencie). Wyjaśnia stosunki między:
Przewoźnikiem a załadowcą,
Właścicielem towaru a przewoźnikiem
Konwencja o prawie morza - 1982 rok, podpisana przez 119 sygnatariuszy, ustalono, że wejdzie w życie po 12 miesiącach od podpisania jej przez 60 państw. Trwało to 12 lat - do 1994 roku.
(…)
… jej przez 60 państw. Trwało to 12 lat - do 1994 roku.
Wyjaśnione zostały zagadnienia:
Morze terytorialne - jak ustalane są jego granice
Strefa przyległa morza - ustalanie granic stref przyległych morza
Prawa i obowiązki państw, które mają dostęp do morza
Wyłączna strefa ekonomiczna
Prawa jurysdykcji strefy ekonomicznej
Prawa krajów, które chciałyby korzystać z tej strefy
Szelf kontynentalny
Morze otwarte
Wolność żeglugi, rybołówstwa na morzu otwartym
Przełożenia różnego rodzaju
Infrastruktury na dnie morza otwartego,
Wolność przełożenia korytarzy lotniczych na terytorium morza otwartego (prawo do przelotu)
Przewozy tranzytowe - są przykładem przewozów międzynarodowych. To trzecia grupa oprócz importu i eksportu. By zaistniało zjawisko, które określamy jako tranzyt konieczne jest spełnienie kilku warunków…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)