To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Techniki drukarskie
Podstawowe techniki drukarskie Rozróżniamy trzy podstawowe techniki druku: druk wypukły, płaski i wklęsły (staloryt), które różnią się między sobą wzajemnym położeniem elementów drukujących i niedrukujących formy. TYPOGRAFIA Typografia jest to potoczne określenie techniki drukowania wypukłego, gdzie farba drukarska naniesiona na elementy drukujące (wypukłe) jest następnie przenoszona przez bezpośredni docisk matrycy do papieru. Linie z których powstał rysunek mają brzegi postrzępione i ciemniejsze od partii środkowej. Powodem tego jest wyciśnięcie farby na zewnątrz elementu drukującego. Typowym przykładem druku wypukłego jest drzeworyt. W latach dwudziestych XX wieku w Polsce technika druku typograficznego była słabo rozwinięta. Były to początki organizacji państwowych zakładów, dlatego pierwsze druki banknotów techniką typograficzną nie były najlepszej jakości. Przykładem "usterkowego" druku typograficznego jest banknot o nominale 250.000mkp z datą emisji 25 kwietnia 1923. Obecnie typografii prawie się nie używa do druku banknotów pomimo ogromnego postępu w tej dziedzinie. DRUK PŁASKI Elementy drukujące znajdują się w jednej płaszczyźnie z elementami niedrukującymi. Odbitki drukarskie uzyskuje się dzięki temu, że elementy drukujące przyjmują farbę drukarską, a elementy niedrukujące nie przyjmują jej. Odbitki drukarskie można otrzymać metodą drukowania bezpośredniego - litografia, lub pośredniego - offset. Litografia - na wypolerowaną powierzchnię kamienia litograficznego (płyta z piaskowca) nanosi się rysunek kredką litograficzną, tłustą farbą, odpowiednim tuszem lub metodą emulsji fotograficznej. Następnie zakwasza się kamień słabym roztworem kwasu azotowego połączonego z gumą arabską i powleka farbą drukarską. Farba przylega do miejsc zarysowanych, nie zatrzymując się na uodpornionej na nią kwasem powierzchni kamienia. Odbitki wykonuje się na papierze pod prasą. Litografię początkowo używano jako technikę reprodukcyjną, między innymi również do drukowania banknotów, lecz była ona mało wydajna. Przykładem druku litograficznego są banknoty Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej drukowane przez prywatne drukarnie i państwowe zakłady graficzne w latach 1919 - 1920. Banknoty o nominałach 100, 500, 1000 i 5000 złotych z datą emisji 28 lutego 1919 były również drukowane techniką litograficzną przez firmę Waterlow & Sons Limited w Londynie. Drukarnia ta drukowała ponadto techniką algrafii, używając do tego specjalnych płyt aluminiowych odpowiednio szlifowanych i ziarnowanych. Obecnie litografię i algrafię
stosuje się jedynie w grafice artystycznej. Offset - jest to technika drukowania płaskiego pośredniego, w której farba drukarska przenoszona jest z formy drukarskiej na materiał (np.: papier) za pośrednictwem cylindra, pokrytego warstwą gumy. Odbitka powstała na cylindrze pośrednim zostaje następnie przeniesiona (odciśnięta) na zadrukowywany materiał. jest to bardzo dokładna i wydajna technika druku. Na nowoczesnych maszynach do druku offsetowego można drukować jednocześnie w kilku kolorach z obu stron arkusza. Aktualnie offset w połączeniu z wklęsłodrukiem stanowi podstawową technikę druku banknotów.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)