To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Stosunki polsko-francuskie
1. Zbliżenie
Tuż po wojnie Polska zaczęła zabiegać o poparcie Francji, chcąc mieć silnego sojusznika. To było stanowisko głównie endecji
Ze względu na utratę sojusznika w Rosji i rywalizację z Anglią, Francja zgodziła się na sojusz z Polską. Już wcześniej popierała ona polskie żądania co do granicy zachodniej i pomagała w czasie wojny 1920 i w czasie walk o Górny Śląsk.
19 II 1921 Konwencja wojskowa i umowa polityczna. Wzajemna pomoc w razie napaści Niemiec, specjalne przywileje dla kapitału francuskiego w Polsce, Francja traktowała ten sojusz instrumentalnie, stawiając bardziej na współpracę z Małą Ententą (Czechosłowacja, Jugosławia, Rumunia)
2.Układy gwarancyjne
X 1924 na posiedzeniu Ligi Narodów podpisano tzw. Protokół Genewski, potępiający wojnę napastniczą, przewidujący ograniczenie zbrojeń i arbitraż w kwestiach spornych. Orędownikami tych zasad były m.in. Francja i Polska (także Belgia i Czechy)
Jednocześnie nastąpiło zbliżenie Francji i Anglii, mające na celu gwarancje wsch. Granicy Francji i koncesje gospodarcze dla Niemiec. Dla polski była to groźba izolacji i osłabienia sojuszu z Francją.
Mimo wzmożonych zabiegów polskiej dyplomacji, a zwłaszcza mimo zawarcia w 1924 r. paktu potwierdzającego ten z 1921 r. , Francja zgodziła się na układ z Locarno 1925 nie gwarantujący bezpieczeństwa granicom wschodnim Niemiec przy jednoczesnej gwarancji granic zachodnich.
3. Wzrost nastrojów pacyfistycznych
Po zamachu majowym 1926 we Francji obawiano się zbliżenia Polski i Anglii, lecz Piłsudski skutecznie przeciwdziałał takim opiniom.
1926 Polska dzięki poparciu Francji zostaje na 3 lata wybrana do Rady Ligi Narodów
W duchu pacyfizmu przyjęto Plan Jouaca (zmniejszenie Niemcom odszkodowań wojennych 1929) i zniesiono okupację Francji w Nadrenii w 1930 r. (zamiast zamiast 1935). Francja czuła się teraz bezpieczniej, zwłaszcza w obliczu układów lokareńskich 1925 r. i dążyła do zmniejszenia swych zobowiązań sojuszniczych wobec Polski. 4. Próby ożywienia stosunków
Rząd RP opierał swa politykę na zasadzie równoważenia stosunków między ZSRR a Niemcami. Ich skuteczność zależała od siły wsparcia mocarstw nie zaangażowanych w konflikt Niemcy - ZSRR. Taka „trzecia siła” nie istniała, gdyż Francja zbliżyła się teraz do ZSRR a Anglia pozostawała bierna.
IX. 1936 podczas wizyty Rydza-Śmigłego we Francji zawarto umowę handlową, uzyskano 2 mld. franków pożyczki wojskowej, ale sojusz polsko-francuski wydawał się martwy.
5. W przededniu wojny
W związku z napięciem w stosunkach międzynarodowych (anschluss Austrii, wcielenie Sudetów do Niemiec, żądania Niemiec w stosunku do Polski) dyplomacja polska prowadziła intensywne zabiegi o uzyskanie konkretnych zobowiązań wojennych od Francji i Anglii.
(…)
… posunęły się parę kilometrów w głąb Niemiec i stanęły w miejscu
12 IX 1939 premierzy Edwardo Daladier i Neville Chamberlain uzgodnili w Abbeville wstrzymanie jakichkolwiek akcji przeciwko Niemcom, nie informując o tym przedstawicieli Polski.
…
….
19 II 1921 Konwencja wojskowa i umowa polityczna. Wzajemna pomoc w razie napaści Niemiec, specjalne przywileje dla kapitału francuskiego w Polsce, Francja traktowała ten sojusz instrumentalnie, stawiając bardziej na współpracę z Małą Ententą (Czechosłowacja, Jugosławia, Rumunia)
2.Układy gwarancyjne
X 1924 na posiedzeniu Ligi Narodów podpisano tzw. Protokół Genewski, potępiający wojnę napastniczą…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)