Stosunki państwo - Kościół po roku 1945.
TRJN nie uznaje mianowanych przez prymasa Hlonda administratorów apostolskich dla diecezji włączonych do Polski, żąda od Watykanu mianowania nowych biskupów. Watykan decyduje się na nie usuwanie biskupów - TRJN wypowiada konkordat.
W pierwszych latach po wojnie komuniści na ogół unikali konfliktów z kościołem, sytuacja uległa zmianie po likwidacji opozycji.
W 1948 r Watykan poruszył sprawę uchodźców ze wschodu w liście do biskupów niemieckich
Propaganda oskarżyła papieża o sprzyjanie niemieckiemu rewizjonizmowi i służbę imperialistycznym mocodawcom.
Coraz częstsze pokazowe procesy księży.
Komuniści dążyli do skłócenia polskich hierarchów z Watykanem. Na ataki biskupi reagowali ze spokojem. Po śmierci Hlonda papież mianował prymasem biskupa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego.
1949 - dekret o ochronie wolności sumienia - kary za zmuszanie do praktyk religijnych i udział w `zbiegowiskach publicznych'. Możliwość skazania każdego praktykującego katolika
Powstała również Komisja Księży przy ZBOWiD stanowiąca zalążek kościoła państwowego w opozycji do hierarchii.
1950 - zarząd komisaryczny zarząd nad Caritasem, gdy Episkopat zaprotestował rząd oskarżył go o wrogość doPRL.
Wyszyński unikał konfliktów mimo powyższych. W 1950 podpisano porozumienie między rządem a episkopatem.
Biskupi mają prawo do nauczania religii w szkołach, działalności duszpasterskiej w wojsku, szpitalach i więzieniach.
Zachowano istnienie KUL.
Prawo do pracy dobroczynnej
Publikacja wydawnictw katolickich
Nauka w seminariach i praca w domach zakonnych
W zamian za uznanie potrzeby nauczania wiernych poszanowania prawa i władzy państwowej
Episkopat odcina się od podziemia potwierdza poparcie dla polskości ziem zachodnich i północnych obiecując prośbę do papieża o ustanowienie tam stałej administracji kościelnej.
W sprawach wiary i jurysdykcji kościelnej władze uznają prerogatywy papieża, w innych kwestiach kościół zobowiązał się kierować polityką rządu.
Wyszyński stara się zachować dobre stosunki i utrzymać jedność episkopatu i duchowieństwa, złagodzono ton listów pasterskich.
Władze jednak już w 1950 r skonfiskowały dobra kościelne.
Pomimo podpisasania Apelu Sztokholmskiego władze atakują w 1951 ogłaszają odsunięcie administratorów apostolskich w niektórych miastach.
Lipiec 1952 - władze likwidują niższe seminaria duchowne, nowicjaty zakonne i groziły likwidacją pracy katolickiej. Wprowadzono ograniczenia w budownictwie sakralnym.
Nie wydano paszportu do Rzymu Wyszyńskiemu, by mógł stawić się na ceremonii nadania godności kardynalskiej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)