To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Stosunek SPD wobec integracji europejskiej:
Największa ilościowo powojenna partia w Niemczech (SPD) w 4 strefach okupacyjnych. W kwietniu 1946 roku w strefie radzieckiej SPD połączyła się z KPD i powstała SED, czyli Partia Jedności Niemiec. Połączenie to stało się jednym z powodów kryzysu między mocarstwami zachodnimi a ZSRR.
W okresie III Rzeszy SPD była partią prześladowaną. Stąd socjaldemokraci po klęsce III Rzeszy rościli sobie prawa do decydowania o przyszłych losach Niemiec. SPD odrzuciła możliwość rozwiązań, które mogły odrodzić niemiecki nacjonalizm.
Przyszłe rozwiązanie SPD, a szczególnie Kurt Schumacher widział w socjalistycznych Niemczech w zjednoczonej socjalistycznej Europie.
Państwa o charakterze narodowym, które zrodziły tyle zła, są nie do przyjęcia.
Schumacher twierdził, że dotychczasowe struktury europejskie były stale źródłem nowych konfliktów w Europie. Argumentem używanym przez wszystkich polityków RFN było zagrożenie komunizmem.
Schumacher, mówiąc o zjednoczeniu Europy, miał na uwadze początkowo Europę Zachodnią, która nie tylko stałaby się konkurencyjna dla USA i ZSRR, ale stałaby się wzorcem przyciągającym dla Europy Wschodniej.
Schumacher miał różny stosunek do 4 mocarstw:
a) Krytyczny wobec ZSRR - za jego rozwiązania ustrojowe. Bolszewicką formę socjalizmu Schumacher zdecydowanie odrzucał.
b) Nie ufał Francji, oskarżając ją o działania na rzecz osłabienia Niemiec.
c) W największym stopniu aprobował politykę USA.
d) Tolerował politykę brytyjską.
Schumacher, opowiadając się za zintegrowaną Europą, zdawał sobie sprawę, że Niemcy będą musiały zrezygnować z części swoich suwerennych praw, ale pod warunkiem, że uczynią to również inne państwa.
Jeśli chodzi o kolejność procesów integracyjnych, to zdaniem SPD i Schumachera najpierw zjednoczenie Niemiec, a potem zjednoczenie Europy, czyli odwrotnie, jak zakładał Adenauer.
Uważał, że RFN, a później zjednoczone Niemcy, powinny się stać motorem zjednoczonej Europy.
SPD wystąpiła przeciw wstąpieniu RFN do Rady Europy, bo jej zdaniem oznaczało to rezygnację z Zagłębia Shaary i ziem na wschód od Odry i Nysy.
Krytycznie SPD i Schumacher odnosiły się również wobec EWWiS. Z czasem SPD, szczególnie po śmierci Schumachera w 1952 roku, coraz częściej przyjmowała wizje CDU i CSU.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)