To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Socjaldemokracja Niemiecka jest jedną z najstarszych partii politycznych tego typu w Europie, także w Niemczech. W czasie III Rzeszy członkowie partii byli prześladowani, partia zdelegalizowana, a jej ówczesny przywódca Kurst Schumacher był więziony około 10 lat w więzieniach i obozach koncentracyjnych. Z tym ruchem związany jest również polityk znany pod nazwiskiem Willy Brandy, faktycznie - Erach From.
Schumacher był niekwestionowanym przywódcą Socjaldemokracji, który liczył się na ówczesnej niemieckiej arenie politycznej, który od początku opowiadał asie na utrzymaniu Rzeszy Niemieckiej jako państwowej i narodowej całości.
Oficjalnie SPD rozpoczęła swoją działalność od swojego pierwszego zjazdu partyjnego w maju 1946 roku w Hanowerze. Partia wysunęła wówczas żądanie odbudowy wolnych, demokratycznych i pokojowych Niemiec. SPD zakładała, że będą to Niemcy w granicach z grudnia 1937 roku.
Schumacher liczył się jednak z ewentualnością utraty Prus Wschodnich. Strefy okupacyjne Schumacher traktował jako stan anormalny, przejściowy i sztuczny twór. Odrzucał wszelkie koncepcje odbudowy Niemiec okrojonych lub tworzenia torów separatystycznych.
Kwiecień 1946 roku - na terenie NRD powstała partia SED, czyli Partia Jedności Niemiec (SPD + KPD - Komunistyczna Partia Niemiec) - chcieli polskich ziem odzyskanych, nazywanych spichlerzem Niemiec.
Marzec 1947 rok - Gomułka we Wrocławiu skrytykował postawę partii SED. Polska cenzura nie pozwoliła na druk części tego wystąpienia.
SPD odrzucała wszelkie aneksje terytorialne, bo ich zdaniem mogło to doprowadzić do odbudowy niemieckiego nacjonalizmu. Zarówno Schumacher, jak i SPD, krytykowały adenauerowską koncepcję przekształcenia powojennych Niemiec w Federację.
Jego zdaniem będzie to sprzyjało odrodzeniu się niemieckiego nacjonalizmu.
Uważał również, że zwycięskie mocarstwa będą chciały rozmawiać z jednolitymi Niemcami, a nie z Niemcami podzielonymi lub poszczególnymi landami.
Przyszłość narodu niemieckiego upatrywał w socjalizmie, ale nie w wydaniu radzieckim.
Odbudowane Niemcy miały być narodowe i socjalistyczne - równorzędne z innymi państwami, w socjalistycznej Europie.
Ważnym elementem koncepcji SPD było równouprawnienie Niemiec.
SPD, z racji prześladowań przez nazizm, rościła sobie szczególne pretensje do odegrania pierwszoplanowej roli w powojennych Niemczech.
Kiedy 6 września 1946 roku amerykański sekretarz stanu James Byrnes w Sttutgardzie stwierdził, że kwestia niemieckich granic pozostanie nadal otwarta, że układ poczdamski wcale nie jest wiążący i ostateczny. Wystąpienie to SPD określiła jako tchnienie nadziei dla Niemców, które pozwoliło im lżej oddychać.
W wypowiedziach działaczy socjaldemokratycznych mało było wypowiedzi antypoczdamskich. Z czasem Schumacher zdał sobie sprawę, że nie obejdzie się bez strat terytorialnych. Aneksję terytorialną Schumacher uznał za najgorszą formę odszkodowania. Używał argumentu, że polskie ziemie odzyskane stanowiły dla Niemiec spichlerz. Wysuwał wizje głodujących milionów Niemców, którzy na terenie Niemiec są przesiedlani z Polski, Czech i Węgier.
(…)
… Europejskiej Wspólnoty Obronnej (EWO) - i w związku z tym anulować tzw. Układy Paryskie.
Notę Stalina zdecydowanie odrzuciła CDU i CSU, nie wierząc Stalinowi i domagając się, by trzy mocarstwa zachodnie ostro i zdecydowanie odrzuciły tę notę.
Inne stanowisko zajęła SPD, która uważała, że należy notę wnikliwie rozpatrzyć. Skrytykowano stanowisko chadecji, a notę uznano za dokument stwarzający nadzieję Niemcom…
… Europy. Zrezygnowali także z dawnych postulatów utrzymania jedności Niemiec.
Kiedy w 1949 roku SPD przegrała wybory na rzecz chadecji, podjęła walkę z adenauerowską koncepcją europeizacji problemu niemieckiego i zjednoczenia Europy.
Podtemat: koncepcje z lat 1949 - 1954:
Najbardziej konsekwentną w podważaniu decyzji poczdamskich była SPD. Podobnie jak Adenauer, za największe zagrożenie Niemiec i narodu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)