To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Początek 1952 roku - aktualna była EWO (koncepcja ta upadła w wyniku niezgody francuskiego Zgromadzenia Narodowego). RFN w EWO miała mieć około 200 tys. armię. Poza tym Adenauer przyznawał się, że od chwili powstania NATO był przekonany, że RFN zostanie jego członkiem.
Szczególnym argumentem na korzyść Niemiec była trwająca wojna w Korei, którą straszono także w Europie.
Bardzo wielu Niemców notę Stalina uważało za poważną propozycję, która mogła rozwiązać problem niemiecki. Takie stanowisko podtrzymywali 1989 roku.
Socjaldemokracja niemiecka skrytykowała decyzję chadecji uważając, że należało ją rozpatrzyć. Krytykowano politykę Adenauera jako zaprzepaszczenie poważnych możliwości rozwiązania problemu niemieckiego.
Kanclerzowi miano za złe, że ten zwrócił się do mocarstw zachodnich o ostrą odpowiedź Stalinowi.
Decyzję Adenauera skrytykował również przywódca SPD Kurt Schumacher. Sprzeciwił się on jakimkolwiek rozwiązaniom zmierzającym do związania części Niemiec z innymi narodami. Ale wysuwał w to miejsce propozycje wspólnoty z Niemcami w NRD, którą nazywał strefą radziecką.
SPD opowiadała się za przygotowaniem odpowiednich warunków do przeprowadzenia wolnych wyborów w całych Niemczech.
W taki sposób wybrany rząd niemiecki (zgodnie z uchwałami poczdamskimi) mógłby zawrzeć traktat pokojowy).
Schumacher uważał, że żaden rząd, ani RFN, ani NRD, nie ma prawa zawierać traktatu pokojowego - tylko rząd całych Niemiec.
Oddzielenie ziem, które do 1937 roku należały do Niemiec, uważał za bezprawne.
Za podstawowe zadanie swojej działalności SPD uważała wchłonięcie NRD, a z czasem zapewnienie Niemcom granic z 1937 roku. O niepodległości, o zjednoczeniu - ponownym zjednoczeniu - mówiono stale w SPD, traktując RFN jako państwo prowizorium.
Powszechnie uznaje się, że SPD kierowała się realiami politycznymi. Mówiąc o odzyskaniu byłych niemieckich wschodnich ziem, Schumacher stwierdzał, że Niemcy muszą się pogodzić z utratą Prus Wschodnich.
Z czasem koncepcje Schumacher ulegały zmianie. Przestał mówić o czasie i formie zjednoczenia Niemiec, a zaczęła się wybijać jedność narodu niemieckiego.
Koncepcja jedności narodu niemieckiego miała przeciwdziałać ujemnym skutkom wynikającym z istnienia dwóch państw niemieckich. Już wówczas twierdzono, że Niemcy zachodnie ulegały demokratyzacji i amerykanizacji. Natomiast Niemcy Wschodnie ulegały sowietyzacji i rusyfikacji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)