Stany umysłu: świadomość, sen, odmienne stany świadomości (porównanie)
- „Być |świadomym” - oznacza to, że zdajemy sobie sprawę z własnych procesów myślowych, a zwykle także ze zdarzeń zewnętrznych. Osoba, która utraciła świadomość (w wyniku śpiączki, szoku, zemdlenia lub ogólnego znieczulenia), nie ma kontaktu z rzeczywistością zewnętrzną i nie wie o tym, co się z nią dzieje.
- świadomość jest aktywnością psychiczną, która może zmieniać się w pewnych granicach - od podwyższonej czujności, pobudzenia i wrażliwości, do niewrażliwości i senności,
- aby ludzki mózg mógł funkcjonować w sposób optymalny, potrzebuje on stymulacji, a także pewnej zmienności odbieranego przez siebie wejścia sensorycznego. Prawdopodobnie potrzebuje także pewnego poziomu aktywności poznawczej, polegającej na ocenianiu tych wejść, jak również na myśleniu i wyobrażaniu sobie,
- gdy sygnały wejściowe są przytłaczająco silne, wówczas dana osoba może „stracić” świadomość, broniąc się w ten sposób przed obciążeniem: może nie uznać realności bezpośredniego doświadczenia i „wyłączyć je”,
- gdy wejście nie jest wystarczająco stymulujące, dana osoba może znudzić się i usnąć lub też mogą wystąpić u niej fantazje, marzenia na jawie, halucynacje itd., w których to mózg jest pobudzany przez różne „gry i zabawy” zapoczątkowane przez zachodzące w nim procesy wewnętrzne,
Sen - sen jest stanem złożonym - w czasie, gdy jesteśmy pogrążeni we śnie, w organizmie naszym występuje znaczna aktywność,
- zdaje się być ona związana ściśle z wieloma aspektami naszego zachowania, włączając tu uwagę, emocje, pamięć i uczenie się,
- przyjmuje się powszechnie, że istnieją dwa stadia snu - regularnie powtarzający się stan, w czasie którego występują szybkie ruchy oczu („rapid eye movements”), określany jako faza |REM, oraz stan nazywany fazą NREM (|non rapid eye movement sleep”), który z kolei składa się z czterech stadiów, różniących się wyraźnie głębokością snu,
REM
- całkowite zahamowanie dowolnej aktywności mięśniowej, ciało jest w zasadzie sparaliżowane i ruchy dowolne nie są możliwe,
- mózg zdaje się być (na podstawie różnych wskaźników) wzbudzony czy czuwający, chociaż dana osoba jest pozbawiona świadomości i zupełnie uśpiona,
- aktywność okresowa. Najwyraźniejszym jej przejawem są szybkie skokowe ruchy gałek ocznych, które poruszają się we wszelkich kierunkach. Występują także skurcze mięśniowe, zmiany wielkości źrenicy, skurcze ucha środkowego, a u mężczyzn - wzwód członka,
- znaczne zmiany fizjologiczne, zwłaszcza w autonomicznym układzie nerwowym. Zmiany te często obejmują duże, nieregularne fluktuacje tempa pracy serca oraz ciśnienia krwi,
(…)
… ich ogólnego czasu snu,
* u ludzi starszych czas snu w fazie REM jest nieco krótszy, a czas snu w stadium czwartym - o wiele krótszy w porównaniu z okresem, gdy byli oni młodsi,
- w mózgu istnieje pewien system, który reguluje zachowania popędowe, a normalnie „wyładowuje się” w marzeniach sennych w fazie REM. Jeśli funkcjonowanie tego systemu zostaje zakłócone (na przykład przez zahamowanie wytwarzania serotoniny), wówczas aktywność charakterystyczna dla fazy REM i zachowania popędowe występują w sposób niekontrolowany w stanie czuwania. Jest możliwe, że niewłaściwe funkcjonowanie tego typu może występować w schizofrenii,
- niektóre ze skutków pozostawania bez snu przez dłuższy okres czasu:
* zmęczenie, * bóle głowy,
* drżenie, * zniekształcenia percepcyjne,
* trudności w koncentracji uwagi,
* zaburzenia orientacji,
* utrata pamięci krótkotrwałej,
* anomalie w zapisie czynności bioelektrycznej mózgu (EEG),
* u niektórych ludzi myśli paranoidalne i żywe halucynacje,
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)