To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Sankcje w prawie międzynarodowym
Negatorzy prawa międzynarodowego odmawiali przyznania norm prawa międzynarodowego charakteru norm prawnych ze względu na rzekomy brak sankcji. Tak naprawdę jednak norm prawa międzynarodowego, czy PM w ogóle nie można w 100% postrzegać przez pryzmat prawa krajowego. Nie można stwierdzić, że każda norma prawa międzynarodowego jest zaopatrzona w przymus bezpośredni, to jednak system norm jako całość sankcją rozporządza.
Przymus w prawie międzynarodowym pojawia się w formach specyficznych - nie ma żadnej władzy stojącej nad podmiotami prawa międzynarodowego, która ustanawiałaby normy i zapewniała ich stosowanie za pomocą jakiegoś aparatu przymusu. Normy są więc tworzone przez państwa i przez nie wykonywane i kontrolowane. Przymus może być przez państwo zastosowany:
Z własnej inicjatywy w formie działania odwetowego,
na podstawie decyzji organu międzynarodowego,
kolektywnie.
Generalnie za sankcję w PM uznaje się negatywną reakcje społeczności międzynarodowej, z jaką spotyka się państwo naruszające normy prawa.
sankcje zorganizowane: określone są dokładnie w UM, które przewidują odpowiedni rodzaj sankcji (polityczne, wojskowe) a także sposób ich realizacji (zbiorowe i indywidualne) oraz organ decydujący o ich zastosowaniu.
sankcje organizacyjne - przewidują zawieszenie, wykluczenie, a także środki wstępne takie jak ostrzeżenie lub wezwanie do przestrzegania umowy. Mogą decydować o dalszym uczestnictwie podmiotu w działaniach społeczności międzynarodowej.
sankcje korygujące - poprzez ich zastosowanie państwa niejako wyrównują, likwidują skutki naruszenia jakiegoś postanowienia umownego przez nielojalność kontrahenta. Może obejmować: pozbawienie spodziewanych korzyści, nałożenie kary, wycofanie środków pomocy,
środki przymusu bezpośredniego - są stosowane przeciwko państwu winnemu naruszenia normy zakazującej groźby użycia lub użycia siły, popełniającemu przestępstwa lub zbrodnie międzynarodowe.
sankcje niezorganizowane: nie są przewidziane w umowie, choć wszyscy sygnatariusze liczą się z ich istnieniem:
sankcje socjologiczne, psychologiczne - czyli reakcja opinii publicznej, np. zmniejszenie ruchu turystycznego do danego państwa, kampania prasowa, odwet - np. zawieszenie świadczeń, odstąpienie od wykonania pewnych świadczeń.
--
Negatorzy PM - szkoły odmawiający przyznania normom PM charakteru norm prawnych ze względu na rzekomy brak sankcji rozumianych jako przymus: G.W.F. Hegel, A. Larson, J. Austin.
Przymus w PM - system norm PM jako całość jest zaopatrzona w przymus bezpośredni
(…)
…,
nałożenie kary, wycofanie pomocy itp.
Środki bezpośredniego przymusu - stosowane przeciwko państwu, które naruszyło normy zakazujące stosowania groźby lub użycia siły, popełniającemu przestępstwa lub zbrodnie międzynarodowe.
- system środków przymusu bezpośredniego w Karcie Narodów Zjednoczonych jest podporządkowany Radzie Bezpieczeństwa (zasada centralizmu).
Sankcje niezorganizowane - nie są przewidziane…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)