Wykład - Samorząd Terytorialny

Nasza ocena:

3
Pobrań: 196
Wyświetleń: 1232
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - Samorząd Terytorialny - strona 1 Wykład - Samorząd Terytorialny - strona 2 Wykład - Samorząd Terytorialny - strona 3

Fragment notatki:

Samorząd Terytorialny jako postać "uspołecznienia" władzy państwowej
Dzieje Polski to nader interesujący proces historyczny, charakteryzujący się w płaszczyźnie państwowej, w okresie feudalnym stopniowym pozbawianiem kompetencji władzy królewskiej i budową systemu przywilejów klasowych oraz uprawnień przedstawicielstw stanowych i Sejmu krajowego. Model ten okazał się nieprzydatny w warunkach centralizacji władzy państwowej państw sąsiadujących z Polską w XVIII wieku, tj. Rosji, Austrii i Prus, doprowadzając do oderwania na ich rzecz części polskiego terytorium w ramach tzw. I rozbioru w roku 1772. Próby naprawy ustroju państwa przybrały nader ciekawy kształt walki o nową konstytucję i jej uchwalenie 3 V 1791 r. Ta pierwsza w Europie pisana konstytucja oparta została na hasłach Rewolucji Francuskiej i była próbą budowy nowego społeczeństwa obywatelskiego i nowego ustroju państwa. Była jednakże działaniem zbyt późnym i nazbyt może radykalnym. Nadzieje, jakie rozbudzała, zaniepokoiły sąsiadów Polski, przyspieszając II i III rozbiór Polski w latach 1793 i 1795. Aż do roku 1918 Polska utraciła suwerenny byt, a naród polski włączony został, jako bardzo niepokorny element, w dzieje państw zaborczych. Dopiero w warunkach klęski wojennej i osłabienia tych państw Polska odzyskała suwerenność w roku 1918. Uchwalona wkrótce Konstytucja z 21 II 1921 r. (tzw. marcowa) oparta została na katalogu najbardziej demokratycznych ówczesnych zasad ustrojowych; Polska stała się republiką parlamentarną. Jednakże trudne problemy gospodarcze i polityczne ówczesnego państwa starano się rozwiązać (tak jak w całej Europie) metodą koncentracji władzy. W drodze stopniowych korekt ustrojowych doszło do wydania Konstytucji z 23 kwietnia 1935 r. (tzw. Konstytucja kwietniowa), opartej na zasadzie jedności władzy państwowej skupionej w ręku prezydenta nie podlegającego odpowiedzialności politycznej ani prawnej. Po upadku Polski w wyniku najazdu niemieckiego i rosyjskiego we wrześniu i październiku 1939 r. Konstytucja kwietniowa, stała się prawną podstawą działania rządu emigracyjnego w Londynie, aż po rok 1991, kiedy to insygnia państwowe złożono na ręce prezydenta Lecha Wałęsy, z chwilą wybrania go na ten urząd w wyborach powszechnych. Opanowanie terytorium Polski przez Armię Czerwoną przesądziło o kształcie państwa na wiele następnych lat, sprowadzając się do naśladownictwa modelu radzieckiego. W dokumentach konstytucyjnych nie odnajdziemy jasnego obrazu tego systemu, jako że opierał się on na pozaprawnych mechanizmach rządzenia partii komunistycznej i policyjnego aparatu ucisku. Początkowo w ramach prowizorycznych dokumentów konstytucyjnych nawiązywano do "demokratycznych zasad konstytucji z 1921 r." odrzucając "faszystowską" konstytucję z 1935 r. W dniu 22 lipca 1952 r. uchwalono nową konstytucję, starannie unikając sformułowań akcentujących zasady koncentracji władzy. Jednak w doktrynie prawniczej stopniowo, coraz wyraźniej, wiodącą zasadę naczelną konstytucji określać zaczęto mianem "jedności władzy państwowej", rozumiejąc przez to system centralnie i w dużej mierze pozaprawnie sterowany. W systemie tym organy państwowe, łącznie z parlamentem i radami narodowymi w terenie, wykonywały bieżące założenia programu ustalonego przez kierownictwo partii, odsuwające racje prawne na dalszy plan. Kolejne modyfikacje doktryny komunistycznej i korekty prawa budowały nową koncepcję "rozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego", zawierającą pozory demokracji.

(…)

…. Rosnącym problemem staje się upolitycznianie działań administracji państwowej, zwłaszcza w sytuacji częstych zmian rządu. Dlatego za szczególnie cenne uznać należy te przepisy nowej konstytucji, które gwarantują apolityczność władzy sądowniczej czy wprowadzają korpus służby cywilnej w ramach administracji państwowej (art. 153). Upowszechnia się też przekonanie o potrzebie apolityczności w działaniach…
… zasadę wolności działalności gospodarczej i domniemanie własności prywatnej w warunkach gospodarki rynkowej. Naczelnym hasłem stała się prywatyzacja gospodarki i jej otwarcie na rynki światowe. Konstytucja z 1997 r. dokonała pewnych korekt tego systemu, wprowadzając zasadę społecznej gospodarki rynkowej (art. 20). Nowy, X rozdział konstytucji, pt. Finanse publiczne wprowadza oprócz elementarnych zasad…
… najbardziej doniosłą zmianą jest pluralizm polityczny. Łatwość tworzenia, wielość i rozmaitość partii politycznych stały się źródłem wielu inicjatyw prawodawczych i silą napędową działania organów państwowych. Mnożenie partii politycznych stwarza jednak problem, jakim jest nadmierna dezintegracja polityczna społeczeństwa, lecz nade wszystko organów przedstawicielskich. Spowodowało to korekty w obrębie prawa…
… prawnych pochodzących z poszczególnych państw zaborczych, wspomaganych prowizoryczną legislacją pierwszych lat powojennych. Rozwiązania Konstytucji marcowej, dotyczące samorządu przyspieszyły proces jego unifikacji i zawierały zasady o nieprzemijającym do dziś istotnym znaczeniu. Stojąc na gruncie możliwie pełnej realizacji zasady suwerenności narodu we wszystkich klasycznych formach, Konstytucja…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz