Przewodzenie ciągłe - zachodzi we włóknach nerwowych nie posiadających osłonki mielinowej (bezrdzennych). Powstające lokalnie prądy przenoszą się od jednego punktu błony do drugiego, jest to ruch jednostajny ze stała prędkością. Szybkość przewodzenia jest proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego średnicy. Czas trwania potencjału czynnościowego 2ms. Szybkość przewodzenia do 2,5 m/s. Prądy lokalne przepływają od strefy polaryzacji dodatniej do strefy polaryzacji ujemnej, czyli po zewnętrznej powierzchni błony komórkowej. One są źródłem pobudzania tej błony, która jeszcze nie ulega polaryzacji.
Przewodzenie skokowe - następuje we włóknach rdzennych posiadających osłonkę mielinową. Potencjał czynnościowy powstaje tylko w przewężeniach Ranviera, w których akson pozostaje w kontakcie z płynem zewnątrzkomórkowym. 100-50 mikrometrów to odległość miedzy przewężeniami Ranviera, im większa odległość tym większa szybkość przewodzenia.
Czas trwania potencjału czynnościowego to 0,5 ms. Szybkość przewodzenia 6-120 m/s. 6x większa niż przy ciągłym. Próg pobudliwości przewężeń jest stosunkowo niski. Pobudzenie przesuwa się w sposób skokowy. W przestrzeni przewężeń zwolnienie, a pomiędzy przyspieszenie przewodzenia.
Prędkość przewodzenia zależy od:
rodzaju przewodzenia średnicy włókna i oporności podłużnej
(…)
… zewnątrzkomórkowym. 100-50 mikrometrów to odległość miedzy przewężeniami Ranviera, im większa odległość tym większa szybkość przewodzenia.
Czas trwania potencjału czynnościowego to 0,5 ms. Szybkość przewodzenia 6-120 m/s. 6x większa niż przy ciągłym. Próg pobudliwości przewężeń jest stosunkowo niski. Pobudzenie przesuwa się w sposób skokowy. W przestrzeni przewężeń zwolnienie, a pomiędzy przyspieszenie przewodzenia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)