Wykład - problem mniejszości ukraińskiej w okresie II RP

Nasza ocena:

3
Pobrań: 14
Wyświetleń: 462
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - problem mniejszości ukraińskiej w okresie II RP - strona 1 Wykład - problem mniejszości ukraińskiej w okresie II RP - strona 2 Wykład - problem mniejszości ukraińskiej w okresie II RP - strona 3

Fragment notatki:

PROBLEM MNIEJSZOŚCI UKRAŃSKIEJ W OKRESIE II RP Aby wyjaśnić genezę skupisk mniejszości ukraińskiej należy cię cofnąć do lat poprzedzających wybuch I wojny światowej. Ukraińcy przeżywali wówczas swoje odrodzenie. Terenem, na którym doszło do powstania ukraińskiego ruchu narodowego, ukraińskich organizacji społecznych i paramilitarnych była wschodnia Galicja. Władze austro-węgierskie nie przeszkadzały, a często wspomagały, tą działalność. Odmienna sytuacja istniała w zaborze rosyjskim, gdzie Ukraińcy nie byli w ogóle uznawani za odrębny naród, a zatem poddawani systematycznej rusyfikacji. Galicja Wschodnia była przez Polaków uważana za integralną część ziem polskich (podobnie jak pewne tereny zaboru rosyjskiego zamieszkałe przez ludność w większości Ukraińską). Jak widać już wówczas zaistniało zarzewie późniejszych konfliktów polsko-ukraińskich.
Wybuchły one ze zdwojoną siłą w końcowym okresie wojny. W wyniku traktatu brzeskiego cały sporny teren (włącznie z Chełmszczyzną) przyznany został Ukrainie. Niewiele później na terenie wschodniej małopolski powstała Zachodnio-Ukraińska Republika Ludowa. W wyniku próby opanowania Lwowa przez Ukraiński Komitet Wojskowy (październik/listopad 1918) konflikt polsko-ukraiński przerodził się w otwartą wojnę. W przeciągu pół roku wojska polskie wyparły Ukraińców na linię Zbrucza. Z-URL połączyła się z Ukraińską Republiką Ludową (ukraińskie ziemie zaboru rosyjskiego, stolica: Kijów). Jej przywódca ataman Semen Petlura zawarł z marszałkiem Piłsudski pakt przeciw bolszewikom. Oddziały ukraińskie wzięły udział w „wyprawie kijowskiej”, jak i dalszych działaniach wojny polsko-bolszewickiej. Pokój ryski kończący wojnę stanowił o podziale ziem zamieszkałych przez ludność ukraińską. Tereny Galicji Wschodniej przypadły II Rzeczpospolitej, ziemie dawnego zaboru rosyjskiego podporządkowano Rosji Radzieckiej (jako Ukraińską Socjalistyczną Republikę Radziecką).
W wyniku traktatu ryskiego pod władzą państwa polskiego znalazło się ok. 5 mln. Ukraińców (wg spisu z 1921 r. 14,2 % społeczeństwa). Ludność ta zamieszkiwała w zwartych skupiskach wschodnie kresy Rzeczypospolitej. Wg spisu ludności z 1931 Ukraińcy stanowili następujący procent ludności w tamtejszych województwach: stanisławowskim - 72%, wołyńskim - 68%, tarnopolskim - 45 %, lwowskim - 34 % Ludność ukraińska w większości stała na najniższych szczeblach drabiny społecznej. Popularny wówczas schemat „polski pan - ruski (ukraiński) chłop” znajdował potwierdzenie w faktach - 80% ówczesnych Ukraińców to chłopi, a dalsze 7-8% to robotnicy rolni, zaś pozostali robotnicy pracowali głównie w przemyśle około rolniczym (dla uzupełnienia przekroju społecznego dodam, że mieszczaństwo stanowiło 2,5 %, a inteligencja 1,5 % ludności ukraińskiej

(…)

… i zwalniania Ukraińców z administracji. Kolejne protesty wywołuje decyzja Rady Ambasadorów o pozostaniu Galicji wschodniej w polskich granicach, oraz ustawa Grabskiego o szkolnictwie (patrz wyżej).
Następnym okresem zaostrzenia konfliktu był przełom lat dwudziestych i trzydziestych. Mnożące się akty terroru sprowokowały władze do podjęcia akcji pacyfikacyjnych. Objęto nią 16 powiatów, w których przeprowadzano…
… socjalizmu (reforma rolna, nacjonalizacja dużych zakładów, ustawodawstwo socjalne) stawiano jednak nacisk na solidaryzm narodowy, a zatem odrzucano koncepcję walki klas. W okresie międzywojennym UNDO było najsilniejszą legalną partią ukraińską. Prowadziła zakrojoną na szeroką skalę działalność wydawniczą (zarówno prasa, jak i książki), oświatową, kulturalną, gospodarczą, spółdzielczą, młodzieżową itp.
Ad. b) Do nurtu radykalnego należała Ukraińska Wojskowa Organizacja (UWO). Ta utworzona w 1920 organizacja konspiracyjna dążyła do utworzenia Ukrainy drogą zbrojną. UWO organizowało akty terroru takie jak: sabotaż, dywersja, zamachy. W 1929 UWO przekształciła się w referat bojowy nowo powstałej Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN). Na terenie Polski była ona nielegalna, gdyż głosiła hasła walki zbrojnej…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz