To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawo legacji: zdolność do nawiązania stosunków dyplomatycznych, ustanowienie i zakończenie stosunków dyplomatycznych
Prawo legacji (ius legationis) to jeden z podstawowych atrybutów suwerenności państwowej i oznacza uprawnienie podmiotu prawa międzynarodowego do wysyłania swoich i przyjmowania cudzych przedstawicieli dyplomatycznych, jednakże tylko za obopólną zgoda zainteresowanych stron. Jest to prawo podmiotu prawa międzynarodowego do utrzymywania lub nieutrzymywania stosunków dyplomatycznych z drugim podmiotem tego prawa. Nawiązanie stosunków dyplomatycznych między państwami następuje przez wysłanie przez jedno z nich swoich przedstawicieli na terytorium drugiego. Prawo to, przysługujące każdemu państwu, jest określane jako czynne prawo legacji, a prawo przyjmowania tych przedstawicieli - biernym prawem legacji.
Gdy państwa nawiążą (ustanowią) stosunki dyplomatyczne, kolejnym etapem jest mianowanie szefa misji dyplomatycznej (z reguły w randze ambasadora). Prawo dyplomatyczne wymaga uzyskania uprzedniej zgody, tzw. agrément, na mianowanie określonej osoby szefem misji. Prośbę o udzielenie agrément kieruje się w drodze dyplomatycznej. Państwo zapytane może odmówić udzielenia zgody i nie ma obowiązku uzasadnianie swej decyzji. Zaakceptowany kandydat, po mianowaniu na szefa misji zgodnie z procedurą własnego kraju, przybywa do kraju przyjmującego wyposażony w listy uwierzytelniające (w przypadku chargé d'affaires będą to listy wprowadzające). Oficjalnym początkiem pełnienia jego funkcji jako szefa misji jest moment akredytacji, czyli złożenia swoich listów uwierzytelniających (wprowadzających).
Stosunki dyplomatyczne mogą zostać zerwane przez jedną ze stron w wyniku postępowania drugiego państwa ocenianego przez państwo zrywające jako poważne naruszenie praw, interesów lub godności. Może do tego dojść również w sytuacji, gdy państwo przyjmujące nie zapewniło misji warunków do właściwego jej funkcjonowania. Działanie to może być również podjęte w wyniku nałożenia sankcji na państwo naruszające pokój. Wybuch wojny również powoduje zerwanie stosunków dyplomatycznych między państwami walczącymi.
--
Ustanowienie stosunków dyplomatycznych (art. 2):
Następuje za wzajemną zgodą;
St. Dyplomatyczne to oficjalne St. Między umawiającymi się wzajemnie podmiotami PM, obejmują całokształt oficjalnych ST. Politycznych z zagranicą;
Ustanowienie stosunków następuje za zgodą wzajemną, wiec jest dobrowolne;
Wiąże się z prawem legacji (prawo do wysyłania i przyjmowaia przedstawicieli);
Państwo nie ma obowiązku wysyłania i przyjmowania przedstawicieli).
Podmioty prawa legacji:
Suwerenne państwa;
Organizacje międzynarodowe;
(…)
… z art. 9. Art. 9:
Persona non grata - szef misji i członkowie personelu dyplomatycznego;
Osoba niepożądana - pozostali członkowie personelu misji;
Państwo wysyłające w przypadku określenia członka misji za persona non grata lub niepożądaną przez p. przyjmujące osoba musi być odwołana z funkcji.
W przypadku zbyt długiego okresu odwoływania osoby i nieopuszczenia przez nią p. przyjmującego mogą zostać…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)