To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
POMOC SPOŁECZNA:
W Polsce - • zakorzenienie pomocy jako instytucji państwowo-samorzadowo0charytatywnej. Nadawała jej to ustawa o opiece społecznej (1923). Przepisy obejmowały opieką wszystkich obywateli, ze względu na ich potrzeby socjalne. Państwo ponosi odpowiedzialność za opiekę i pomoc społeczną, ale wykonawcą są samorządy gminne, powiatowe i wojewódzkie. Dualistyczny system pomocy społecznej. • Po 1949 roku - rezygnacja z powodów doktrynalnych z pluralistycznego modelu usług społecznych. Rozpoczęcie przejmowania przez państwo kontroli nad strefą socjalną, wprowadzono redukcję niezależnych organizacji. Przez lata 50 XX w. Hamowano rozwój systemu pomocy społecznej. Od 1960 r. system pomocy społecznej podporządkowano działowi ochrony zdrowia, gdzie traktowano ją wąsko, głownie działania na rzecz osób w złym stanie zdrowia, wiek, niepełnosprawność. Paternalizm państwa
• Rok 1989 - wiele zmian. Zmiana PS ze względu na realia gospodarki rynkowej i nowych problemów socjalnych. 29.11.1990 - nowa ustawa o PS.
• J. Hrynkiewicz wyróżnił 3 etapy procesu zmian:
A. Etap wstępny 1989 - 1990 - praca nad nową ustawą, organizacja i przygotowywanie instytucji do nowych zadań
B. Etap zasadniczy I 1991 - 1998 - uchwalenie ustawy, nowa pomoc. Nowa struktura administracyjna - powołano samorząd gminny, gminne ośrodki pomocy społecznej. Na szczeblu województwa - wojewódzki zespoły pomocy społecznej (pełniły funkcje programujące, koordynujące, kontrolne nad placówkami w wojew.)
C. Etap zasadniczy II 1999 - 2003 - reforma administracyjno-samorządowa. Nowe szczeble terytorialne - powiat i reorganizacja województw. Nowy podział zadań i zakresów obowiązków. Powiat - nowe instytucje, powiatowe centra pomocy rodzinie. Przekazano im placówki opiekuńczo wychowawcze, rodziny zastępcze, rehabilitację społeczno-zawodową niepełnosprawnych.
D. Etap zasadniczy III - 2004 do dziś - wejście do UE. Wszystko związane z integracją europejską i dostosowane do niej. Przeznaczenie środków finansowych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego na rzecz wkluczeniom społecznym. Reorganizacja systemu pomocy zmusiła wprowadzenie nowych aktów prawnych i rozwiązań, które łączą politykę PS z polityką rynku pracy i aktywizacji. System opieki i ratownictwa socjalnego próbuje się przekształcić w system aktywizacji i integracji społecznej. Instytucje PS z świadczeń pasywnych w większym stopniu powinny dostarczać usługi aktywizacyjne, zwiększające samo zaradność i odpowiedzialność klientów. Duży nacisk kładzie się na przeorientowanie myślenia o systemie
Modele pomocy społecznej:
Model marginalny (rezydualny) - naturalnymi kanałami zaspokajania potrzeb są rynek prywatny i rodzina. Państwo ingeruje minimalnie (np., w kryzysie). „Sprawiedliwość” uosabia rynek, który w zależności od zasług, przygotowania redystrybuuje przywileje zasoby i stwarza możliwości do uczestnictwa w życiu społecznym. Konkurencja, usuwanie monopoli, aktywne przedsiębiorstwo.
(…)
… i podmiotowy.
Model instytucjonalny (redystrybucyjny) - odpowiedzialność za bezpieczeństwo socjalne jednostki ponosi państwo. H. Wileński „zapewnienie przez państwo minimalnego poziomu dochodów, wyżywienia, mieszkania i edukacji przysługujące każdemu obywatelowi, jako prawo polityczne, a nie przejaw dobroczynności”
Podmioty organizacyjne pomocy społ.:
a. Województwo - regionalne ośrodki polityki społecznej…
… specjalnych, celowych i udzielenie pomocy na ekonomiczne usamodzielnienie się, prowadzenie domów pomocy społecznej i zapewnienie miejsc, to samo w ośrodkach wsparcia o zasięgu gminnym, kierowanie do nich osób, współpraca z powiatowym urzędem prac w zakresie upowszechniania ofert pracy i info o wolnych miejscach pracy. Zadania zlecone: wyplata zasiłków stałych, celowych, na skutki kataklizmów, usługi dla osób…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)