Pojęcie prawa międzynarodowego
DEFINICJA - zespół norm regulujących stosunki wzajemne między państwami oraz organizacjami międzynarodowymi i innymi uczestnikami stosunków międzynarodowych mającymi zdolność do działania w stosunkach międzynarodowych. Wywodzi się od tradycji kanonicznej. Narodziło się w średniowieczu. Teolodzy zajmowali się:
System postrzegania społeczności międzynarodowej;
Dyplomacja;
Konflikty zbrojne.
Prawo międzynarodowe publiczne reguluje stosunki między państwami, podmiotami prawa międzynarodowego są suwerenne państwa. Obecnie jest z tym problem, gdyż osoby prawne i fizyczne także uzyskały pewne prawa na arenie międzynarodowej.
Cechy prawa międzynarodowego:
Podmioty same stanowią prawo i same zobowiązują się do jego przestrzegania. Zależne jest od woli podmiotów wyrażającej się w zwyczaju i traktatach.
Budowa normy prawa międzynarodowego = domyślna hipoteza i wyraźna dyspozycja. Normie sankcjonowanej nie towarzyszy norma sankcjonująca, więc nie znając całego systemu prawa, nie wiemy jaka sankcja może spotkać tego, co naruszy dyspozycję. Brak gwaranta obowiązywania prawa, jednak nie oznacza to całkowitego braku sankcji. Przymus może być użyty indywidualnie lub zbiorowo, ale tylko w sytuacjach wyjątkowych (należy pamiętać, że główne podmioty to państwa suwerenne).
Brak normy ustalającej katalog źródeł prawa oraz ich hierarchię. Wszystkie źródła mają charakter równorzędny (oprócz ius cogens, które są nadrzędne wobec ius dispositivum).
Nie jest systemem jednolitym i zupełnym, oprócz norm prawa międzynarodowego obowiązują regionalne i bilateralne.
Prawo międzynarodowe to zespół zwyczajowych, umownych oraz zawartych w uchwałach prawotwórczych norm prawnych o różnym zakresie obowiązywania i skuteczności, regulujących stosunki między państwami i innymi podmiotami prawa międzynarodowego w procesie współpracy i rywalizacji, które zabezpieczone są sankcjami, w tym przymusem stosowanym indywidualnie i zbiorowo.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)