Prawo wewnętrzne a międzynarodowe publiczne

Porównanie prawa wewnętrznego i międzynarodowego

• Złożoność zjawiska prawnego, a co za tym idzie, brak jednoznacznej charakterystyki prawa, a jedynie podanie cech dla niego charakterystycznych (typologiczne określenie pojęcia prawa)

• Porównanie prawa wewnętrznego i międzynarodowego
  
  • Prawo wewnętrzne – reguluje stosunki na terytorium danego państwa,
  • Prawo międzynarodowe publiczne (prawo traktatowe) – normuje stosunki między państwami
    
    
    

    	PRAWO WEWNĘTRZNE	PRAWO MIĘDZYNARODOWE
    Podmioty	Osoby fizyczne, prawne, instytucje	Państwa, organizacje międzynarodowe, w kontekście niektórych traktatów także osoby fizyczne
    Źródła	Kreowane jednostronnie przez organy państwowe (ustawy, precedensy sądowe)	Powstają w drodze umów dwustronnych lub wielostronnych (konwencje lub traktaty)
    Sankcje	Przymus	Dobrowolne i wzajemne wykonywanie przyjętych zobowiązań; w szczególnych przypadkach sankcje gospodarcze, użycie sił zbrojnych /mniejsza skuteczność/

  
  Teorie dotyczące wzajemnych relacji:

  • 1. Dualistyczna – prawo międzynarodowe i wewnętrzne to dwa całkowicie różne i od siebie niezależne porządki prawne; brak możliwości konfliktu między nimi/znaczenie historyczne/
    2. Prymatu prawa wewnętrznego – w razie konfliktu norm prawa międzynarodowego z normami prawa wewnętrznego pierwszeństwo mają normy prawa wewnętrznego, bowiem normy prawa międzynarodowego obowiązują na terytorium państwa wyłącznie za jego zgodą
    3. Prymatu prawa międzynarodowego – w razie konfliktu normy prawa wewnętrznego z normą prawa międzynarodowego ta ostatnia przeważa; normy prawa międzynarodowego wywierają bezpośredni skutek w stosunkach wewnętrznych; normy bezwzględnie obowiązujące Ius cogens obowiązuję bez względu na uznanie ich przez dane państwo

• Prawo międzynarodowe publiczne ≠ prawo międzynarodowe prywatne

• Prawo międzynarodowe prywatne – gałąź prawa wewnętrznego, ma charakter kolizyjny, normuje stosunki prawne (głównie cywilno – prawne), w których występuje tzw. element obcy, zadaniem jest wskazanie systemu prawnego, który będzie właściwy dla wszelkich roszczeń wynikających ze stosunków tego typu.