To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PODSTAWY ODPOWIEDZIALNOŚCI CYWILNEJ.
Zasada winy.
Jest zasada tradycyjną, podstawową. Dlatego ktoś odpowiada za szkodę, bo szkodę tę przez swoje naganne
zachowanie spowodował. Art. 415
Art. 415. Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę,
obowiązany jest do jej naprawienia.
Historycznie nie była to pierwsza zasada, dawniej wszystko było bardziej kazuistyczne - w określonych
prawem warunkach zawsze powstawała odpowiedzialność cywilna. Ogolną klauzulę odpowiedzialności na
zasadzie winy zawierał dopiero Kodeks Napoleona (art. 1382) - był to wynik pewnego rozwoju. Początkowo
jest to zasada głowna i wyłączna. W XIXw. pojawia się konieczność stworzenia innych podstaw
odpowiedzialności, nie opartych na winie
1
Zasada ryzyka.
Rozwoj techniki, przemysłu a w szczegolności komunikacji spowodował, że często szkoda powstawała w
sposob niezawiniony lub trudno było ustalić winę, dochodziło do wypadku a nikt konkretny winy nie ponosił.
Problem dotyczył sytuacji poszkodowanego. Ustawodawca doszedł do wniosku, że zasada winy nie wystarcza
i trzeba przyjąć odpowiedzialność niezależną od winy. Ryzyko wypadku trzeba przenieść na inną, określoną
osobę - używającą pojazdu, eksploatującą dane urządzenie. Wprowadzono odpowiedzialność na zasadzie
ryzyka - określone osoby ponoszą odpowiedzialność za ryzyko przedsiębrania pewnych aktywności,
stwarzających zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia szkody. Początkowo była wyjątkiem, od zasady
winy, obecnie są to zasady rownorzędne. Art. 435.
Art. 435. § 1. Prowadzący na własny rachunek
przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za
pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw
płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na
osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch
przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła
wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy
poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi
odpowiedzialności.
§ 2. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio do
przedsiębiorstw lub zakładów wytwarzających środki
wybuchowe albo posługujących się takimi środkami.
Zasada słuszności.
Są to sytuacje wyjątkowe - wymienione w przepisach kodeksu. Ustawodawca mowi, że sąd może zasądzić
odszkodowanie jeśli uzna, że odpowiada to zasadom wspołżycia społecznego/ zasadom słuszności. Zazwyczaj
gdy dwie pierwsze zasady nie wchodzą w grę to dla zapewnienia poszkodowanemu by nie pozostał bez
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)