To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Plan W. Churchilla - 19 września 1946 roku w przemówieniu w Zurychu wezwał do utworzenia Stanów Zjednoczonych Europy i Rady Europy.
Plan J. Monneta - aktywnie brał udział w powoływaniu EWWiS, w której od 1952 do 1955 roku pełnił obowiązki Przewodniczącego Wysokiej Władzy (jeden z organów EWWiS). W 1955 roku powołał do życia Komitet Akcji na Rzecz Stanów Zjednoczonych Europy i został jego pierwszym przewodniczącym. W efekcie tego powołano Europejską Wspólnotę Gospodarczą i EURATOM.
Plan R. Schumana - w 1950 roku wystąpił z propozycją utworzenia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, a w 1951 roku doprowadził do podpisania Traktatu Paryskiego powołującego ją do życia. Należał do zwolenników utworzenia Europejskiej Wspólnoty Obronnej.
Plan H. Spaaka - był on inicjatorem Unii Gospodarczej Holandii, Luksemburga i Belgii. Zaangażował się aktywnie w tworzenie struktur europejskich (3 Wspólnot Europejskich) oraz NATO. W 1953 roku zaprezentował projekt statutu Europejskiej Wspólnoty Politycznej (EWP) z dwuizbowym parlamentem na czele (nie utworzono jej). W 1956 roku przedstawił raport (tzw. Raport Spaaka), który stanowił podstawę do dyskusji o utworzeniu EWG i EURATOMU.
Plan W. Beyena - W lutym 1953 roku holenderski minister spraw zagranicznych Johan W. Beyen zaproponował rządom Belgii, RFN, Włoch, Francji i Luksemburga podjęcie integracji gospodarczej aż do utworzenia wspólnego rynku i unii celnej. Beyen był zdania, że niemożliwa jest polityczna i militarna integracja europejska bez postępującej współpracy na płaszczyźnie gospodarczej i socjalnej, gdyż trwałe zjednoczenie zapewniają tylko połączenia gospodarcze. W takim procesie integracyjnym nie powinno według Beyena zabraknąć Wielkiej Brytanii. Ministrowie spraw zagranicznych wymienionych państw zaakceptowali propozycję Beyena i zlecieli ekspertom opracowanie głównych założeń szeroko rozumianej integracji gospodarczej.
Plan R. Plevena - 24 października 1950 roku premier Francji Rene Pleven nawiązując do rezolucji Zgromadzenia Doradczego Rady Europy ogłosił w Zgromadzeniu Narodowym propozycję włączenia RFN do europejskich struktur obronnych, którą poparł oczywiście kanclerz Konrad Adenauer. Pleven uważał, że powstanie niemieckiej dywizji i stworzenie ministerstwa obrony w tym kraju doprowadzi wcześniej czy później do powstania armii narodowej, a przez to do wskrzeszenia niemieckiego militaryzmu. Kontrolowanie tego procesu w ramach struktur europejskich mogłoby zapobiec takiemu zagrożeniu, dlatego Pleven zaproponował natychmiastowe utworzenie armii europejskiej, która współpracowałaby także z armią amerykańską i kanadyjską. Armia europejska nie miała powstać z prostego zespolenia narodowych jednostek wojskowych, gdyż kamuflowałoby to tylko starą koalicję aliancką. Armia zjednoczonej Europy składałaby się z żołnierzy różnych państw i w miarę możliwości doprowadziłoby do fuzji jednostek i uzbrojenia. Miała także podlegać jednej polityczno - militarnej władzy europejskiej. Plan Plevena nie wykluczał istnienia jednostek narodowych, ale tylko do szczebla batalionów, większe jednostki miałyby mieszany skład narodowościowy. Plan Plevena stanowił podstawę projektu Europejskiej Wspólnoty Obronnej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)