Ogólna charakterystyka społeczności tradycyjnych
Wyróżniki społeczności tradycyjnych
Prosta i przejrzysta organizacja
- mniej złożony charakter społeczności,
- nie mylić z prymitywizmem ( jako przykład na nie- prymitywność - tajne stowarzyszenie Komo; członkowie podzieleni na cztery grupy wiekowe, podlegają 33 stopniom wtajemniczenia),
Pełnia wiedzy o własnej kulturze
- np. jedna rodzina australijska jest w stanie przekazać swoim dzieciom wszystkie elementy swojej kultury od polowania przez znajomość mitów po prawo zwyczajowe (nie da się tego powiedzieć o rodzinach „zachodnich”),
- nie jest to stwierdzenie absolutne, istnieją obrzędy dostępne tylko nielicznym np., szamanom albo kobietom,
Jedność obrazu idealnego i rzeczywistego
- brak dużej różnicy pomiędzy wzorami kulturowymi a ich odzwierciedleniem w życiu społecznym,
- przynależność do plemienia oznacza wiarę w tych samych bogów, posiadanie tych samych wrogów, mówienie tym samym językiem,
- kultura stanowi zintegrowaną całość, wszystkie normy są ważne i objęte kontrolą społeczną,
- zasady społeczne są przyjęte raz na zawsze jako naturalne i jedynie możliwe, co wynika z faktu przewagi grupy nad jednostką,
- zachowanie członka społeczności w całości zdeterminowane przez normy i reguły postępowania, kto się do nich nie stosuje naraża się na utratę twarzy i ośmieszenie (przykł. Indian Hopi z rolniczej kultury Pueblo. Ich zabiegi rolnicze oparte są w całości na paradygmacie sprowadzania deszczu. Wierzą, że deszcz jest darem przodków - Ludu Chmur Sześciu Stron Świata. Niedowiarek narażałby całe plemię na gniew przodków, Hopi stosują więc mechanizmy społeczne kreujące antywzorzec „człowieka o podwójnym sercu” - bowaka. Delikwent taki zostaje na stałe wykluczony ze społeczności - działa prawo subiektywizacji, tzn., „jeśli jakieś działanie podmiotu spotyka się z reakcją otoczenia społecznego, oceniającą dodatnio nie wynik tego działania, lecz samą osobę sprawcy, w podmiocie rozwija się dążność do podporządkowania w przyszłości tego działania obrazowi społecznemu własnej osoby”.),
Anonimowość
- anonimowość wytworów i twórców, którzy wprowadzają jakieś novum w istniejący zasób kultury,
- początkowo pamięta się kto, co i dlaczego, potem zapomina się twórcę i nowy element kultury wtapia się w anonimową twórczość zbiorową,
Aliterackość
- przekaz kulturowy odbywa się za pomocą mowy i pokazu przez bezpośrednią styczność,
Ahistoryczność
- brak historii rozumianej jako szereg uporządkowanych chronologicznie zdarzeń,
- indywidualna pamięć historyczna obejmuje do trzech pokoleń wstecz, wszystko, co dawniej jest już rzeczywistością mityczną - Eliade używa pojęcia
(…)
…, bogactwo jest po to, żeby się nim dzielić (jak na mnie super :p),
- podstawową formą jest barter (handel wymienny), otrzymanie bądź nabycie jakiegoś przedmiotu wymaga ofiarowania czegoś o wartości większej itd. Itd. Itd.,
- tendencja do zdobywania dóbr wprost bez środków płatności, choć takowe też istnieją, np., muszle kauri - obszar Oceanii, kamienne pieniądze fe - wyspa Yap ( wapienne kręgi z wywierconymi otworami, mogą mieć nawet kilka metrów średnicy),
- brak określonych zawodów, tzn., wszyscy robią wszystko,
- w systemach wymiany zaangażowana jest cała grupa rodzinna czy inne grupy społeczne; zwykle grupy produkcyjne są jednocześnie grupami krewniaczymi,
- ten typ ekonomiki nazywany jest gospodarką alimentacyjną, a kierującą nim ideologia zasadą wzajemności; w większości transakcji…
… się analogią do mechanizmów korzystających z energii mechanicznej, tzn., jeśli nic się nie zepsuło w trakcie użytkowania, to taka maszyna (społeczność) może funkcjonować w nieskończoność,
- E. Leach sprzeciwia się zasadzie wyodrębnienia kultur posiadających historię, wg niego chociaż społeczeństwa posiadające pismo różnią się od aliterackich, to historia w jednych i drugich jest traktowana podobnie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)