To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Obraz samego siebie jako składnik osobowości. Duże znaczenie ma w psychologii poznawczej. W wyniku poznawania świata i siebie formułuje się w naszej pamięci wiedza osobista ( wchodzi w skład struktur poznawczych). Jest ona naturalna(intuicyjna), gorąca(silnie związana z emocjami i ocenami), słabo uświadamiana, ma charakter pragmatyczny ( służy uruchamianiu działania). Schematy poznawcze - uproszczone, uogólnione reprezentacje pewnych obiektów. Osobowość odpowiada za poznanie poznawcze. Człowiek ma świadomość samego siebie. Zdolność do bycia obiektem własnej uwagi to samoświadomość. Jest ona źródłem uzyskiwania informacji o sobie i o innych ludziach. Aby być samoświadomym, trzeba posiadać wiedzę o sobie samym, a więc samowiedzę. Przekonania o sobie to tzw. schematy Ja - dotyczą one poszczególnych sfer funkcjonowania jednostki. Natomiast tzw. pojęcie Ja jest ogólniejszą strukturą składającą się z wielu takich schematów, tworzących luźną sieć przekonań. Informacje o sobie są pamiętane lepiej i przechowywane głębiej. Odznaczają się one różnorodnością i bogactwem, tak iż tylko część pojęcia ja może być w danej chwili dostępna świadomości (spontaniczne pojęcie ja). To robocze ja zmienia się więc sytuacyjnie, co znaczy o niespójności i częstych sprzeczności pojęcia Ja, które są jednak nieuświadomione. Jednostka ma także szereg różnych reprezentacji poznawczych dotyczących możliwych stanów Ja (wyobrażenia na temat stanów przeszłych i przyszłych, marzenia, mogą być negatywne lub pozytywne). Szczególną rolę odgrywają tu wyobrażenia na temat Ja przyszłego (które niejednokrotnie prowadzą do faktycznych zmian). Różne aspekty struktury Ja oddać usiłuje podział Higgins'a na:
a)perspektyw (z jakich Ja jest oceniane) b)obszarów (dziedzin Ja) Jednostka ocenia elementy własnej osobowości, czego dopuszczają się także inni. Jedynie jednak poglądy jednostki o sobie samej oraz opinie tzw. znaczących innych (szczególnie ważnych, bliskich dla jednostki osób) są dla niej ważne w konstruowaniu obrazu siebie. Przy czym jednostka twierdzi, iż inni twierdzą o niej coś (co niekoniecznie będzie prawdziwe z punktu widzenia tych osób). Stąd, główne dziedziny Ja podlegające ocenie to wg Higgins'a:
Ja realne - zbiór atrybutów (umiejętności, cech, marzeń, wiedzy, aspiracji itp.), o których jednostka twierdzi, że jest nimi obdarzona, lub sądzi, że ktoś inny uważa je za ją charakteryzujące (ja odzwierciedlone)
Ja idealne - zbiór atrybutów, które jednostka chciałaby mieć lub sądzi, że ktoś inny chciałby, aby je miała Ja powinnościowe - zbiór atrybutów, które powinny charakteryzować jednostkę (ona sama tak uważa lub myśli, że ktoś inny tak sądzi)
(…)
… - zbiór atrybutów, które jednostka chciałaby mieć lub sądzi, że ktoś inny chciałby, aby je miała Ja powinnościowe - zbiór atrybutów, które powinny charakteryzować jednostkę (ona sama tak uważa lub myśli, że ktoś inny tak sądzi)
Między nimi mogą następować różne sprzeczności np. między ja realnym własnym i idealnym własnym(stopień samoakceptacji) prowadzi do niespełnienia i frustracji. Z kolei rozbieżność…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)