To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Neoklasyczna koncepcja polityki stabilizacyjnej
1) koncepcja wbudowanej stabilności sektora prywatnego
gospodarka rynkowa w okresie długim jest stabilna (neoklasycy to optymiści rynkowi), aktywna polityka państwa doprowadzi do wzrostu inflacji, a najważniejszym celem polityki gospodarczej powinien być stabilny wzrost oznaczający stabilne ceny i niską inflację
2) Teoria oparta na podaży
Wg klasyków podaż pieniądza w gospodarce należy zwiększać wraz z tempem rozwoju gospodarczego.
Szybszy wzrost pieniądza doprowadzi do inflacji
Inflacja - jej podażowa interpretacja (klasycy)
3) dominacja polityki pieniężnej
Maksymalna niezależność banku centralnego od aktualnej polityki rządu
Konsekwencje dla polityki stabilizacyjnej
orientacja na liberalna koncepcje państwa
system oparty na własności prywatnej funkcjonuje optymalnie
odrzucenie polityki koniunkturalnej (rząd nie powinien łagodzić wahań cyklu koniunkturalnego)
głównie polityka ładu gospodarczego (nie ingerować bezpośrednio a ustalać ramy działalności gospodarczej)
ważna rola banku centralnego
polityka długookresowa (bardziej na trend niż na cykl koniunkturalny)
brak gwarancji zatrudnienia (neoklasycy dopuszczają bezrobocie jako coś naturalnego)
Keynesowskie koncepcje polityki stabilizacyjnej
założenie o niestabilność sektora prywatnego - (zrywa z paradygmatem samoregulującego się rynku, bezrobocie się samo nie wyreguluje bez pomocy państwa, tym samym sposobem możliwy jest kryzys nadprodukcji, dlatego keynesizm wprost zrywa z prawem Seya)
teoria oparta na popycie - (aby pobudzać wzrost gospodarczy należy zwiększać popyt globalny, zarówno inwestycyjny jak i konsumpcyjny, przez większą podaż pieniądza, państwo powinno prowadzić luźną politykę oraz zwiększać wydatki w okresie dekoniunktury, oszczędzać w okresie koniunktury)
dominacja polityki budżetowej (polityka pieniężna powinna pełnić funkcje uzupełniające do polityki budżetowej a rząd powinien mieć wpływ na podaż pieniądza w gospodarce.
Konsekwencje dla polityki stabilizacyjnej
podstawowe zadanie - stabilizacja procesów gospodarczych
interwencjonizm gospodarczy
krótka perspektywa czasowa działań
pełne zatrudnienie
walka z bezrobociem ważniejsza od inflacji - polityka antycykliczna
kluczowe miejsce popytu przy wychodzeniu z recesji
bank centralny wspiera politykę antycykliczną (bez względu na przyszła inflacje)
Relacja inflacja - bezrobocie
podwyższyć inflacje - zwiększenie podaży - bezrobocie nie zależy od podaży. pieniądza
(…)
…, kapitałowym oraz bankowym
Komisja Nadzoru Bankowego została włączona do KNF dopiero 1 stycznia 2008r
Strategie Polityki Pieniężnej
*pośrednie (inaczej monetarna)
kontrola podaży pieniądza (w Polsce do 98r)
kursu walutowego (tylko w państwach małych, o dużym znaczeniu handlu zagranicznego w tworzeniu PKB, wymaga sztywnego kursu walutowego, kiedyś Węgry)
*bezpośrednie
bezpośredniego celu inflacyjnego (BCI…
… na 6 lat
najbliżsi współpracownicy prezesa (w tym 2 wiceprezesów)
podejmuje decyzje administracyjne, przygotowuje prognozy, nadzoruje rezerwy walutowe i zarządzanie nimi etc
*Rada Polityki Pieniężnej
9 członków (3 sejm, 3 Senat, # prezydent - powołują), na 6 lat
członkiem Rady można być tylko raz (podkreślenie niezależności)
członek musi być apolityczny i mieć wykształcenie ekonomiczne
dodatkowo…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)