Materiały narzędziowe stosowane w obróbce wiórowej:
Wymagania:
duża twardość, znacznie większa od materiału obrabianego,
duża wytrzymałość na ścinanie, skrawanie, zginanie,
duża udarność,
zachowanie właściwości skrawnych w wysokich temperaturach,
dobra przewodność cieplna i duże ciepło właściwe,
odporność na zużycie (ścierne, adhezyjne, dyfuzyjne, chemiczne)
Najczęściej stosowane materiały:
stale szybkotnące,
węgliki spiekane,
cermetale,
spieki ceramiczne (ceramika narzędziowa),
_ ceramika tlenowa,
_ ceramika mieszana, tlenowo-węglowa,
_ tlenkowa wzmacniana whiskerami (SiC)
_ azotowa (Si4N4)
materiały supertwarde,
_ diament polikrystaliczny (DP)
_ regularny azotek boru (CBN)
Materiał ochronny na ostrze narzędzia:
Głównym celem powłok ochronnych jest ograniczenie zużycia ostrza poprzez:
zmniejszenie współczynnika tarcia w strefie kontaktu narzędzia z wiórem i
przedmiotem obrabianym,
zwiększenie twardości warstw wierzchnich powierzchni roboczych narzędzia,
stworzenie bariery dla wnikania ciepła w narzędzie,
ograniczenie dyfuzji,
zmniejszenie zmian chemicznych w warstwach wierzchnich ostrza.
Kolejnymi korzyściami stosowania powłok może być:
zmniejszenie sił skrawania,
obniżenie temperatury skrawania,
zmniejszenie nagrzewania się narzędzia i przedmiotu obrabianego,
zmniejszenie skłonności do tworzenie się narostu,
zmniejszenie chropowatości obrobionych powierzchni,
ułatwienie transportu wióra w rowkach wiórowych,
możliwość skrawania bez konieczności stosowania płynów obróbkowych,
znaczne zwiększenie okresu trwałości narzędzi lub alternatywnie zwiększenie
okresowej prędkości skrawania,
ułatwienie wizualnej oceny stanu zużycia ostrza, jeśli zewnętrzna warstwa powłoki
ma barwę różniącą się od podłoża, np. w kolorze złotym wykonaną z TiN,
znaczne rozszerzenie uniwersalności zastosowań ostrzy wykonanych z takich
materiałów narzędziowych, jak: stale szybkotnące, węgliki spiekane i cermetale itp.
Cechy materiału narzędziowego:
Wymagania stawiane materiałom narzędziowym są bardzo wysokie. Należą do nich:
duża twardość, znacznie większa od twardości materiału obrabianego,
duża wytrzymałość na ściskanie, skręcanie, zginanie i rozciąganie,
duża udarność,
odporność zmęczeniowa,
zachowanie właściwości skrawnych w wysokich temperaturach,
odporność na szoki termiczne i mechaniczne,
dobra przewodność cieplna,
mała rozszerzalność cieplna,
odporność na zużycie: ścierne, adhezyjne, dyfuzyjne i chemiczne,
stabilność krawędzi skrawającej,
jednorodność właściwości materiału w obrębie jednego ostrza, jak i całej serii
ostrzy,
względnie niska cena w porównaniu do jego możliwości skrawnych.
W przypadku stali narzędziowych pożądanymi cechami są dodatkowo:
mała segregacja węglików,
dobra obrabialność,
dobra podatność na obróbkę plastyczną,
dobra hartowność,
mała wrażliwość na przegrzanie,
mała skłonność do odwęglania,
mała podatność do odkształceń w procesie obróbki cieplnej,
mała
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)