To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
CHEMIA ŚRODOWISKA
MOBILNOŚĆ METALI W GLEBIE - SYMULACJA WYMYWANIA
PRZEZ DESZCZE O RÓśNYM PH
Spektrometr zastosowany w ćwiczeniu jest spektrometrem jednowiązkowym,
którego schemat przedstawiony jest poniŜej.
mgr inŜ. Helena Stecka
1.
Wstęp
Na stęŜenie dostępnych dla roślin metali w glebie wpływa przebieg
warunków klimatycznych, które w znacznym stopniu modyfikują właściwości
gleby i tym samym oddziałują na poziom zawartości tych pierwiastków w
roślinach. Zawartość metali w glebie zaleŜy od rodzaju gleby, składu
granulometrycznego, zawartości substancji organicznej, odczynu oraz
potencjału oksydoredukcyjnego. Całkowita zawartość metali w glebie zaleŜy
przede wszystkim od rodzaju skały macierzystej oraz od czynników
glebotwórczych, przy czym ilość pierwiastków w glebie ulega zmianom
wskutek oddziaływania czynników antropogenicznych i klimatycznych.
Jednym z takich czynników są kwaśne deszcze, które zaleŜnie od pH
powodują wymywanie pierwiastków z gleby. Kwaśne deszcze powstają w
wyniku reakcji gazowych zanieczyszczeń powietrza i produktów ich przemian
zachodzących w górnych warstwach atmosfery z wodą. Większość tlenków
siarki i azotu oraz jonów siarczkowych wprowadzonych do atmosfery, w
kontakcie z kropelkami wody tworzy silne kwasy – siarkowy i azotowy.
Wspólnie z parami kwasu solnego opadają w postaci kwaśnych deszczy.
Skutkiem tego procesu jest zakwaszenie gleby czego następstwem jest
zwiększenie mobilności kationów soli odŜywczych, a takŜe metali, takich jak:
ołów, miedź, glin, nikiel, kadm, rtęć, arsen. Kationy metali włączają się w cykl
pokarmowy roślin, mają bezpośredni wpływ na rośliny rosnące na danym
podłoŜu i pośredni wpływ na organizmy Ŝywiące się tymi roślinami bądź ich
produktami.
Obojętny odczyn roztworu wymywającego powoduje wymycie frakcji
rozpuszczalnej w wodzie natomiast roztwór zwierający pewne stęŜenie jonów
wodorowych dodatkowo powoduje wymycie z gleby frakcji wymiennej metali.
Płomieniowa atomowa spektrometria absorpcyjna (F AAS) jest metodą
stosowaną do oznaczania zawartości pierwiastków w roztworach. Cząsteczki
związków chemicznych ulegają dysocjacji w płomieniu. Wolne atomy
badanego pierwiastka zostają wzbudzone pochłaniając odpowiedni kwant
promieniowania. Parametrem mierzonym jest róŜnica pomiędzy
intensywnością promieniowania emitowanego przez źródło wzbudzenia a
intensywnością promieniowania po przejściu przez ośrodek absorbujący.
rys.1. spektrometr do absorpcji atomowej z atomizacją w płomieniu
1-źródło promieniowania; 2-atomizer; 3-monochromator; 4-detektor
2.
Wykonanie ćwiczenia
Grupa studentów otrzymuje glebę do analizy. ZłoŜe gleby naleŜy przemyć
100ml wody destylowanej, pobierając ostatnie 10ml wycieku do analizy.
Następnie przez złoŜe naleŜy przepuścić 100ml 0,5M roztworu CH3COOH,
ponownie zebrać ostatnie 10ml wycieku do badań. Przemyć glebę 100ml 0,5M
HCl i zebrać ostatnie 10ml wycieku. Metale w roztworach będą oznaczane
metodą płomieniowej atomowej spektrometrii absorpcyjnej.
Przygotowanie roztworów
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)