To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Milezyjczycy i Heraklit
Tales z Miletu
Żył na przełomie VII i VI wieku p.n.e. (czasy Solona i Krezusa) w jońskim mieście Milet (Azja Mniejsza).
Był wybitnym przedstawicielem ówczesnej mądrości życiowej i umiejętności - filozofem, inżynierem, politykiem, podróżnikiem.
Inicjator filozofii physis (gr. „natura, przyroda”), jako pierwszy twierdził, że istnieje jedyna zasada (choć samo pojęcie „arche” wprowadził prawdopodobnie dopiero Anaksymander), która jest przyczyną wszystkich istniejących rzeczy. Powiedział także, że jest nią woda.
woda jest początkiem wszystkiego, z niej wszystko się wywodzi i w nią wszystko się rozpada;
zasada to rzeczywistość, która pozostaje taka sama, choć zmieniają się jej właściwości (jest pierwotna, podstawowa, trwała);
zasada - woda jest źródłem, podporą i ujściem rzeczy
być może podobnie uważało się jeszcze przed Talesem, z tą różnicą, że wtedy mogła być jedynie mowa o bóstwach wody, a nie o samej wodzie - na tym polega przejście Talesa od mitu do logosu;
Arystoteles pisał, że Tales uznał, iż zasadą jest woda na podstawie obserwacji (racjonalne uzasadnienie - logos);
Twierdził, że „wszystko jest pełne bogów” („świat jest pełen bogów”). U Diogenesa Laertiosa znajduje się następujący ustęp, który pochodzi jakoby od Talesa: „najstarszą z rzeczy istniejących jest Bóg; jest bowiem niezrodzony”.
Bogiem jest owa zasada - woda; wszystko jest przez nią przeniknięte (naturalistyczny charakter teologii Talesa).
Według Arystotelesa twierdził, że dusza jest siłą poruszającą (np. magnes ma duszę, gdyż porusza żelazo). Jeśli wszystkie przedmioty istnieją z wody i w wodzie, to powinny mieć udział w istnieniu i życiu swej zasady - powinny być żywe i posiadać duszę. Tales jest w związku z tym hilozoistą - przypisuje życie, zdolność poruszania się i właściwości duchowe całej materii.
Według Diogenesa Laertiosa twierdził, że dusze są nieśmiertelne. Twierdzenie to należy łączyć z całością myśli Talesa - dusze były przez niego pojmowane jako zasada lub moment zasady, która jest obecna we wszystkich rzeczach. Rzeczy przemijają, ale zasada, z której istnieją, jest nieśmiertelna - nie ma to nic wspólnego z nieśmiertelnością osobową.
Anaksymander z Miletu
Żył na przełomie VII i VI wieku p.n.e. (urodził się około dwudziestu lat po Talesie).
Uczeń Talesa, autor pierwszego w Grecji dzieła filozoficznego: „O naturze” (
(…)
… pierwszej zasady (zagęszczanie, rozrzedzanie) - filozofia Anaksymenesa jest koherentna ze swoimi przesłankami.
Heraklit z Efezu
Żył na przełomie VI i V wieku p.n.e. w Efezie, mieście również leżącym w Jonii. Nie miał nauczycieli; chełpił się swoją mądrością, był pogardliwy i wyniosły. Odmówił brania udziału w życiu politycznym Efezu.
Nazywany „ciemnym filozofem”, w swoim dziele „O naturze” posługiwał…
…, które z niej powstają. Nasz świat powstał w niejasny sposób, poczynając od rozpadu ciepła i zimna.
Anaksymander prezentuje daleko już posunięty logos - Ziemia nie potrzebuje podpory, utrzymuje się dzięki równowadze sił. Rozwój organizmów rozpoczął się od zwierząt wodnych.
Anaksymenes z Miletu
Żył w VI wieku p.n.e. (urodził się około dwudziestu lat po Anaksymandrze). Z Jończyków to on wywarł największy wpływ…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)