To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Mexikowie (czyt. Meszikowie, popularnie zwani Aztekami) - Najliczniejszy obecnie naród indiański w Meksyku. W momencie konkwisty przewodzili najsilniejszej federacji państw na obszarze Mezoameryki.
Termin Azteca pierwotnie oznaczał "ludzi z Aztlán" i odnosił się jedynie do niewielkiego plemienia, które (jako ostatnie spośród wszystkich ludów Ameryki Środkowej) przybyło na obszar Płaskowyżu Meksykańskiego w XIII wieku. Z czasem jednak ludowi temu udało się podbić i częściowo zasymilować wiele innych ludów, dzięki czemu Aztekowie stali się mniejszością w samym Tenochtitlan.
Mieszkańcy Doliny Meksyku zazwyczaj nazywali siebie terminem Mexica (nadanym im wg ich wierzeń przez boga Huitzilopochtli), od którego wywodzi się współczesna nazwa Meksyku.
Prapoczątki Azteków opisuje średniowieczny dokument indiański, tzw. kodeks Boturini (zwany także Wstęgą Wędrówki - hiszp. Tira de la Peregrinación). Wspomina on, iż Aztekowie natknęli się pewnego dnia na kamienną głowę boga Huitzilopochtli, która wydawała z siebie dziwne świszczące dźwięki. Huitzilopochtli obiecał im, że uczyni ich panami całego Meksyku i wskaże im miejsce do osiedlenia się, jeżeli tylko zabiorą kamienną głowę ze sobą. Zgodnie z legendą, Aztekowie posłuchali ich nowego boga i przybyli na obszar dzisiejszego Meksyku z mitycznej krainy Aztlán (Miejsce Czapli), w 1111 (kodeks Boturini podaje datę 1168), znajdującej się daleko na północy (przypuszczalnie w rejonie dzisiejszego stanu Nowy Meksyk) i osiedlili się na krótko w miejscu zwanym Chicomóztoc (Siedem Grot - mityczne miejsce wymieniane w mitologiach wielu ludów mezoameryki). Następnie w 1163 przybyli do Coatepec (według archeologów w pobliżu miasta Tula) i ostatecznie w 1168 do samej Tuli - miasta oddalonego o 64 km od brzegów jeziora Texcoco. Dopiero po niemal 200 latach od przybycia do Tuli, po ciągłym poszukiwaniu w okolicach jeziora miejsca do zamieszkania i walkach z okolicznymi plemionami, bóg Huitzilopochtli wskazał Aztekom miejsce na ostateczną siedzibę (według azteckiego kalendarza był to rok 1325) - u źródeł strumienia znajdującego się na wyspie, pod skałą z której wypływał znajdował się kaktus, na którym biały orzeł pożerał węża. Kapłani ogłosili iż jest to długo oczekiwany znak od Huitzilopochtli i Aztekowie na wyspie założyli miasto Tenochtitlan (Miejsce Owocu Kaktusa lub Kaktusowa Skała).
W rzeczywistości powód założenia miasta na wyspie mógł być o wiele bardziej prozaiczny: teren wokół jeziora w chwili przybycia Azteków był już od dawna podzielony między silne i zorganizowane miasta, a nowo przybyłym zwyczajnie mogło brakować siły do podbicia któregoś z sąsiadów.
Aztekowie przybyli nad jezioro Texcoco w 1325 roku i zaczęli zagospodarowywać jedną ze znajdujących się na nim wysp, pomimo niewielkiej powierzchni nowej siedziby, uzyskiwano nowe miejsca do rozbudowy miasta budując tzw. chinampas - wykonane z sitowia i mułu z jeziora platformy. Założyli tam miasto Tenochtitlan, a w 1357 część ich plemienia osiedliła się na sąsiedniej wyspie, w mieście Tlatelolco, które zostało w końcu wchłonięte przez miasto Mexików.
(…)
… głodu, jaki dotknął sąsiadów w wyniku powodzi w 1449 oraz mrozów i suszy w 1450 i 1451.
Zwycięskie wojny doprowadziły do tego, że w końcu XV wieku większa część państw od północnego Meksyku aż po dzisiejszą Gwatemalę płaciła Trójprzymierzu ( Tenochtitlan, Texcoco i Tlacopan) trybut w tej czy innej formie. W przeciwieństwie jednak do państw europejskich, państwo azteckie nigdy nie było scentralizowane…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)