MANDALA 10
Hymn 14 | Do Jamy
Tego, co odszedł szlakiem wód ogromnych,
Tego, co drogę dla wielu otworzył,
Co ludzi zbiera, syna Wiwaswata ,
Jamę mocarza, uczcij ofiarami!
Jama najpierwszy dla nas drogę znalazł,
I z tego szlaku nikt nas już nie wyrwie,
Którędy poszli nasi ojce pierwsi,
Tą drogą idą wszyscy narodzeni.
Z Natalim Kawjów, z Jamą Angirasów,
I Brihaspata pieśniarze uczcili,
Tych czczą bogowie, tamci bogów sławią,
Ci z hołdów, tamci z pokarmu się cieszą.
Siądź tutaj, Jamo, na ściółce ofiarnej,
Z Angirasami i ojców orszakiem,
Niech cię przywiodą wzniosłe słowa wieszczów,
Byś się, o królu, radował z ofiary!
Przyjdź z Angirasami, godnymi ofiary,
Wraz z Wairupami raduj się, o Jamo,
I Wiwaswata wołam, twego ojca,
Byś przy ofierze na ściółce chciał zasiąść!
U Angirasów i u ojców naszych,
U Atharwanów, Bhrigów godnych somy,
I u Dziewięciu niech będziemy w łasce,
W błogiej rozkoszy u znawców ofiary!
Idź, idź po drogach pierwszych, najdawniejszych,
Po których dawni nasi ojce poszli,
Zobaczysz Jamę i boga Warunę,
Obydwu królów, radosnych w swej chwale.
Połącz się z Jamą, połącz się z ojcami, Z ofiar owocem na najwyższym niebie, Wyzbądź się grzechów, wróć znowu na ziemię, I pełen blasku złącz się z nowym ciałem!
Idźcie, odejdźcie, wpełznijcie z powrotem,
Ojcowie świat ten stworzyli dla niego,
Dniami, nocami i wodami zdobną
Jama ojczyznę dla niego przeznaczył.
A ty leć śmiało koło psów Saramy, Koło pstrokatych, koło czteroocznych, Idź wprost do ojców, łatwych do ujrzenia, Gdy z Jamą siedzą przy wspólnej biesiadzie.
Swym psom, o Jamo, stróżom czteroocznym, Co drogi strzegą i na ludzi patrzą, Oddaj go, królu, w opiekę obydwom, Obdarz radością i wybaw od cierpień!
Szerokonose, krwiożercze, brunatne, Jamy wysłańce, błądzące wśród ludzi, Niech naszym oczom dadzą znów blask słońca, Szczęśliwe życie niech dadzą na ziemi!
Dla Jamy somę wyciskajcie, Dla Jamy złóżcie swą ofiarę, Do Jamy pięknie uczynioną, Agni zaniesie ją jak goniec!
Piękną ofiarę w tłuszcz obfitą Złóżcie dla Jamy, wyjdźcie naprzód, Niechaj do bogów nas prowadzi I wiek nam długi da do życia!
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)